|
< terug
Alleen
de zwartheid van mijn solitaire ziel
dwaalt over de daken van het zijn
de leugen is zo groot en onvertelbaar
dat ze voor altijd moet gelogen worden
begraven met de sintels van wie ik was
opgebrand door hevig vuur
die al haar warmte zal hebben verloren
aan de leegheid
opgelost in het hologige niets
waar haar zwartheid vervloeit
met deze van het uitspansel
feedback van andere lezers- ivo
zeer mooi
boniface: Merci Ivo - GoNo2
Doe zo voort!
boniface: Bedankt Gono, blij dat je FB blijft geven - Magdalena
amaain indrukwekkend!
Kunst met een heel grote hoofdletter volgens mij!
als een echt en volledig geven zonder aangeleerde rem
boniface: Bedankt Magdalena, het is inderdaad volledig gegeven. - Liesje
Knap hoe je titel en gedicht één laat worden! Duister, maar mooi!
boniface: Bedankt, Liesje - jan
triest...
boniface: Ik vind dat niet triest. Ik heb dat gevoel aanvaard. - alie_jankind
ik zou wat kleine woordjes schrappen, dat doet de eenzaamheid nog meer voelen.
de zwartheid van mijn ziel
dwaalt eenzaam over daken ...
slotregel:
met die van het uitspansel vind ik mooier ...
of: waar
haar zwartheid vervloeit
met het uitspansel
Hoop niet dat het autobiografisch is
boniface: Bedankt Alie_jankind. Ik schrijf alleen autobiografisch - jamal
subliem!!!
groeten
boniface: Hartelijk dank, Jamal - ppe
prachtig!!
boniface: Dank je. Ook voor steeds opnieuw FB te geven - ijsbeer
Goh...dit doet mij wel pijn Boniface, dit alleenzijn.
Maar echt super dat je je zo sterk en beeldend kunt uiten!!
boniface: Hartelijk dank. - lucky
ik volg alie jankind
zeker omdat je verder op schrijft
'begraven met de sintels van wie ik was'
(mooie zin)
het hoogtepunt in dit gedicht zeg maar ligt voor mij van regel 3 tot 6
als je zoals alie voorsteld met as voorbeeld de 1e zin dan neemt het gedicjt voor mij in kracht toe
boniface: ik ben heel blij met deze FB. Heel zinvol. Bedankt Lucky
|
