< terug
Zoals een bloem zonder blaadjes
zoals een moeder die kreunend haar baby begraaft
het lijfje in teerroze lakens
zoals een paartje dat zwijgend de dansvloer verlaat
de regen verschijnt in gedachten
zoals een vuur zonder vlammen geen duister verjaagt
en warmte slechts smeult in de asse
zņ diep treurt mijn ziel nu jouw hart mij verlaat
en muren het huilen verdragen...
feedback van andere lezers- wereldwandelaar
Fantasierijk drama. Heel diepzinnig. Leuk om te lezen. - klaver4
een meer overweldigende manier op verdriet en reddeloosheid te portretteren kan ik zelf niet verzinnen denk ik!
ontroerend mooi!
liefs
klaver4 - ivo
oeps, is dit een echt treurgedicht .. slik?
de emotie spat van mijn scherm, idd ontroerend mooi - martine
een gedicht dat emotioneel raakt
sterk schrijven - Liesje
beklijvend neergepend, waardoor bij het lezen een stilte volgt... - GoNo2
mijn ziel? - tessy
het raakt... zeer mooi - alie_jankind
krachtig het verdriet neergezet
groeten - secret
Zeer mooi
en rakend
liefs - Jurgje
Heel trefzekere metaforen: elk ervan toont heel mooi de dysforie die liefdesverdriet met zich meebrengt. Victoria: (ja, ik heb gelezen dat jij daar kan van meespreken)
wat die woorden betreft: ik heb er wel hard op gezwoegd en ben zeker nog niet helemaal tevreden met het resultaat.
|