< terug
ik hield ervan todat ik het als menselijk zag
zij was meer dan
mens
in de ogen van al die
haar bewonderden.
maar soms...
soms was zij net als
al die anderen
die mij
passeerden
en waarvan
mijn hart sneller
ging kloppen.
Ik zie
hen als
vage wezens
wiens details
pas later bekend
worden
omdat ik nog
verbaasd ben
over de
grove lijnen.
feedback van andere lezers- klaver4
mmm, speciaal deze; ik lees hier door de regels een verhaal, eeuwenoud verhaal eigenlijk, dat ik herken. En het eindigt vaak in spijt, nee ? ;o)
Maar, laat het een troost wezen: it takes two to tango! Never blameshift yourself into oblivian for someone else's defects and lack of appreciation in the midst of their own feight!
grtz
klaver4 supervillain: Dank je wel. - Magdalena
schitterend!
en zo 'to the point'!
eigenlijk start je altijd met iemand op basis van de grove lijnen, zonder echt veel van die ander te kennen
een heel speciaal gedicht supervillain: Bedankt - ivo
gaat haast over naar het mytische, mooi supervillain: bedankt - martine
het ontmoeten vraagt verder
prachtig dicht supervillain: Thnx - Liesje
het laatste deel van jouw gedicht vind ik echt sterk!
Ik zou misschien wel de hoofdletters met punten weglaten, maar wie ben ik? supervillain: bedankt - GoNo2
Knap! supervillain: bedankt - tessy
prachtig supervillain: dankje
|