|
< terug
Het neerleggen gaat zo moeizaam
Zolang mijn hart negeert
wat mijn verstand begrijpt
blijf ik wachten…
op jou
De ogen van mijn ziel
zij zien nog niet
de gedachten van mijn hart
bevatten 't niet
Dat je jezelf verkiest
in plaats van de liefde
en liever alleen bent
dan bij mij
Zodra mijn hart erkent
wat het verstand begrijpt
kan ik rusten….
zonder jou.
feedback van andere lezers- alie_jankind
mooi maar triest
groeten
Victoria: dank je - strandjutter
Een tekst die het mogelijk maakt om dingen van je af te zetten (schrijven), wat ik zeer goed begrijp, is daarom nog geen gedicht. gr, strandjutter
Victoria: ik daag je uit om het beter te doen!:-) - Liesje
Heel gevoelig neergepend Victoria...
Sterk qua inhoud!
Indien het autobio is: veel sterkte!
Victoria: bedankt! - Klaver4
mmm; ik weet wat ge bedoelt! Volgens mij is het altijd het hart dat begrijpt en niet het hoofd; het hoofd is de foute, lepe cameleonraadgever in onze ziel, die ons vaak weet te verschalken door zich voor te doen als ware het het hart dat spreekt, terwijl het eigenlijk au fond, het hoofd is, dat bij momenten het hart weet te overladen met angst, schuldgevoel, ipv anderen moegestreden verlangens..., waardoor het soms gaat twijfelen en niet meer scherp ziet...; ons bootje heeft die twee kapiteins, en de enige die telt is die van het hart.
Allez is hoe ik er tegen aan kijk hé..
mooi Victoria!
liefs
klaver4
Victoria: het hart en het hoofd.... soms zijn ze allebei stuurloos - b_engel
heel triest
en heel intens
ik sluit me aan bij klaver 4
Victoria: dankjewel - jan
tja...sterkte
grtzz
Victoria: dank je
|
