naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

gekarteld optimisme

door vink

kopje thee uitgewist
voorbij de grens,
de lijnen buiten
het fotopapier.

was het wel thee?
ze boog zich
het beeld uit,
haar arm reikte weg

oud gezicht, blij
bleef jonger lachen,
mondhoeken geknipt
om niet te vergeten

steeds maar herbeginnen
het dartelend kijken
naar wie ze was en is;
haar lippen blijven

- mij winnen. -

feedback van andere lezers

• Mistaker
  Op een paar punten na vind ik dit een uitstekend gedicht. Strofes 1 en 2: erg mooi! In strofe 3 vind ik 'omhoge' niet mooi, gezocht.
  Laatste regel vind ik gewon raar, maar mischien mis ik iets? Dat rijm opeens vind ik ook niet geslaagd. Maar toch een uitstekend hoor.
  
  Groet,
  Greta
  vink: Misschien een mondhoekwenk?
• Liesje
  respect- en liefdevol mooi!
  vink: dank!
• anne
  Er zit heel wat gevoel in, mooi hoor.
  vink: Dank!
• julien_maleur
  Fijn gevonden. Het lijkt mij alsof je het beeld van een oudere persoon in je geest bijknipt, zoals je een foto zou bijwerken, om uiteindelijk alleen dat blijde en dartele van die persoon en zijn mondhoeken in een lach geplooid in je geheugen op te slaan.
  groeten
  JM
  vink: Zeer goed begrepen, daar ben blij om!