naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zomervlucht

door ingelien

ganzen vliegen over
kwijnend lover,
een niet te miskennen sein

mistbanken zweven
stervensgrijs gedreven
zwemen van schuchtere schijn

van boom naar boom
als slechts een droom

in stilte klimmen
vage schimmen
ze verschijnen
ze verdwijnen

niet te grijpen is hun zucht
die wil rijpen tot een vrucht
als de jachthorens luiden

door een rieten weemoed
verwuift goudgele gloed
wiekend naar het zuiden

feedback van andere lezers

• anne
  Prachtig ingelien, de herfst op haar best!
  ingelien: dankjewel, lieve Anne,
  
  een kleurig herfstgroetje
• Liesje
  beeldend mooi gebracht!
  ingelien: heerlijke reactie, lief Liesje,
  
  dank ! en lieve groet,
• secret
  Super Ingelien
  Graag gelezen
  liefs
  ingelien: fijn dat dit je instemming kan hebben,
  doet me goed,
  
  dank en lieve groet
• alie_jankind
  er spreekt weemoed uit je vers
  het is weer voorbij die mooie zomer
  dat verlangen om met de ganzen mee te vliegen ...
  
  groeten
  ingelien: helemaal goed ingeschat, lieve Alie,
  
  maar ik was bang dat het 'wilde ganzen'zouden zijn,
  dus daarom ben ik maar thuis gebleven,
  liefs
• manono
  Pure herfst in dit gedicht, stervende, bekoorlijke en migrerende natuur.
  ingelien: wow ! manono, 'k was deze zomervlucht al bijna vergeten zo middenin de winter tussen sneeuwduintjes en ijspegels.
  ja, ik kan me altijd enorm verwonderen over het juiste moment van (ver)trek van vogels...hoe weten zij ?
  
  dank en lieve groet,