naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ontnuchterd

door b_engel

onhandig en gehaast
neemt hij veel te snel
een tas
uit de kast

een glazen schotel
eerst op zijn hoofd
dan het aanrecht
dan de grond
eindigt in duizenden stukjes

stil vrees ik
dat wordt ziekenhuis
en hou mijn adem in

terwijl het driejarige stemmetje
van onze dochter
twee ruimten verder
alleen maar gebiedend zegt
opruimen papa !

feedback van andere lezers

• ppe
  bij de eerste twee strofes was ik helemaal in andere gedachten maar die derde bracht me terug bij de realiteit
  en van de laaste zin van je gedicht werd ik helemaal nuchter
  b_engel: ja... ons meisje heeft autisme en wij staan geregeld stomverbaasd en ontnuchterd te kijken van wat ze zegt. Ons oudste is ook autistisch dus we krijgen zulke dingen geregeld in tweevoud. En toch zijn ze zo leuk
  bedankt voor de fijne fb!
• secret
  geweldig
  opruimen papa!
  goed afgelopen allemaal?
• ivo
  knap
• jan
  heftig!
  
  grtzz
• Mistaker
  Oei oei!
  
  Liefs,
  Greta
• alie_jankind
  vertederend, confronterend, inderdaad ontnuchterend
  
  groeten
• Liesje
  levensrealiteit op een knappe manier geschetst...