naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het omgevallen leven

door elze

Ik mag het gevelde bos niet raken
zoals de dij van een vrouw, de draken
daar zijn sober en zoals het lijkt
voor eeuwig ontrouw

even dacht ik nog dat er hoop zou gloren
een vluchtig verlichtend moment
dat de liefde opnieuw werd geboren
en dat ik alsnog word bemind

nu gloort er slechts nog herfst
in de sintel van mijn kruis
en worden herinneringen ververst
in mijn te vroeg gestorven huis

doch de dood is geen dader
maar het slot van een gesprek
het zijn de woorden van mijn vader
- de hemel en het hele alfabet -

feedback van andere lezers

• eisenik
  zitten heel wat leuke kronkels in
  heb wat last met de vormdwang, ik denk dat als je daar vanaf stapt dat je veel betere dingen kan schrijven
  
  doch de dood is geen dader
  maar het slot van een gesprek
  
  zou echt het einde moeten zijn imo; zeer sterk slotvers!
  elze: het rijmen is niet mijn stijl, maar dit gedicht werd me ingegeven, dank voor je reactie [ een gedicht is als een neergevallen blad, het gaat mee op de werveling van de wind
• ivo
  je fb op eisenik is mss nog mooier dan je vers ..
  elze: ivo, dank voor je fijne reactie
• Liesje
  Hier zit veel in, maar als lezer voel ik precies een te grote afstand om het begrijpend te laten smaken...
• jan
  supermooi en een sterke titel
  
  grtzz
• Mistaker
  Eens met Jan.
  
  Groet,
  Greta
• KapiteinSeBBos
  sterk dicht!