naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

op vleugels II

door alie_jankind

uit een kleine benauwde kooi
staren kraalogen naar buiten
dwars door dubbele ruiten
lonkt de hemelsblauwe lucht

was er maar de open hand
die spijlen deed splijten
om achter te laten

zie, ruimte om je heen toch
de deur eindelijk open

durf, vlieg op eigen vleugels
land achter de horizon

feedback van andere lezers

• ivo
  voor mij iets meer een pamflet ipv een gestroomlijnde vers ..
  alie_jankind: ... dank voor je eerlijke reactie,
  toch is het heel bewust een andere weergave van mijn eerste vers op vleugels ...
  
  groeten
• Magdalena
  Ik vind het prachtig, maar... je hebt één stroofje vergeten: de overgang naar de vrijheid, bijvoorbeeld: dat jij het niet meer kunt aan zien en de kooi open zet
  OF, een wijziging in de 2e strofe:
  
  Ik kijk naar mijn open hand
  die spijlen doet splijten
  alie_jankind: je geeft hier zeker wat in overweging!
  
  hartelijke groet
• jan
  die kooi is zooooo veilig...
  
  grtzz
  alie_jankind: precies, dat je dat eruit haalt
  
  groeten
• Breyn_Del_Arlet
  Mooi , je kan het zowel nemen voor mens als dier. Je voelt het
  opgeslotene en het verlangen naar de buitenlucht. Dan even de twijfel als de kans tot uitvliegen daar is. Ik vind het prachtig.
  
  Fijne avond,
  Arlet
  alie_jankind: er zitten inderdaad meerdere lagen in dit ver
  
  groeten
• KapiteinSeBBos
  strek je vleugels uit
  alie_jankind: durf te vliegen ...
  dank voor je bezoek hier
  
  groeten
• Liesje
  Ikzelf vind jouw gedicht meer als prachtig... het verwondert me dan ook dat het nog niet meer feedback mocht ontvangen!
  alie_jankind: Wat een mooi compliment van jou!
  Dank daarvoor
  ... en meer bezoekers ... ze zijn van harte welkom!
  
  groeten
• Lucky
  pas op voor silvester
  alie_jankind: dank voor de reactie ... ik zal erom denken ...
  
  groetjes