naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

The Man on The corner

door Raul_Chigan

A man stands on the corner
He does not move
He has no face, no past or future
He is not seen and sees none other
Somewhere down
the street a lonely saxophone is heard,
the sound rides the waves
of the autumn breeze,
whirling up and down,
invading the man's brain
sending long lost memories
trickling down his wind chilled spine
A man stands at the corner
He has no face, no past, no present
The rain pours down and seeps
through cloth and skin and flesh
It numbs his heart and mind
A man stands at the corner
and steps away from it, tumbles
towards the pavement down beneath
At the lonely sax's feet
A young boy rises, wings of silver
auburn locks and joins the circle
A man stood at the corner
He had no face, no past, no future
Just a lot of pain
Luc Wyn ©2002

feedback van andere lezers

• ivo
  de eenzaamheid in de grote stad is altijd vreemd geweest, zelfs zonder gezicht en zonder naam kan je samenwonen in een zelfde straat, mensen herkennen niet eens hun buren meer ..;
  Raul_Chigan: inderdaad Ivo....mooie tekst overigens op jouw pagina..kan ik me wel in vinden
• Liesje
  Soms is het gewoon vreselijk hoe je als hulpverlener de enige bent die iemand ziet, weet ik zelf te ervaren.
  
  Ik vind jouw gedicht heel erg sterk, doch zou het gedicht zelf ergens onderverdelen in alinea's. Het zou het lezen gemakkelijker maken en het gevoel sterker, denk ik.
  Raul_Chigan: bedankt voor deze opbouwende commentaar Liesje . Daar had ik nog niet bij stilgestaan. Op het moment dat ik het schreef had ik een aantal zaken te verwerken....nog steeds overigens
• Magdalena
  intense indruk en sfeerbeeld: als een schilderij
  
  opm: die middenste zin 'invading the man's brain', zou het niet beter zijn gewoon 'invading his brain'?
  Raul_Chigan: bedankt vorr de commentaar Karine en de opmerking. je hebt inderdaad gelijk
• alie_jankind
  je vers klinkt als een lied
  
  groeten
  Raul_Chigan: dankje Alie