|
< terug
Geel
jouw beeld dat ik koester
grif ik als behangpapier
in mijn geest
uit angst dat details
zouden vervagen
in smaak van even
verloren in
sfeer van iedereen
ik streep kantlijnen
uit mijn voering
zodat ruimte blijft
in steeds kerende
zindering
tussen ons twee
onze ogen zien
wat onze zielen communiceren
verwachtingen die
verlangen naar gevoel
zoals de zon
die op haar best
geel schreeuwt
in de hitte
die ze geeft
feedback van andere lezers- alie_jankind
heel mooi dit,
de titel laat open
na het lezen, sluit precies
mvgr - jan
mooi gekleurd!
ivo: bedankt Jan ... - killea
beautiful, Ivo
xx
j
ivo: thank you Killea - martine
wanneer de kleur geel, het oersymbool, zich naar buiten richt
prachtig ivo
ivo: bedankt Martine .. - ppe
ik vind dit een heel knap gedicht
ik heb het een beetje moeilijk met het woord 'soep' (ook al past het perfect inhoudelijk ik zou voor een woord die meer in de sfeer met de andere woorden blijft)
ivo: het is bewust gekozen Ppe .. omwille van het zijn en de soep waarin men leeft .. het valt er idd wat tussenuit, maar ik had niet direct een alternatief dat hierin paste, ook voor de betekenis die ik geef aan het vers ... bedankt Ppe .. - eisenik
mooi :-)
styllistisch erg nauw aansluitend bij wat ik doe denk ik
(de enjambementen, het sensitieve taalgebruik...) dus kan me er wel in vinden!
groeten!
ivo: wat een eer eisenik ... bedankt .. - Magdalena
knap!
ik zou die eerste strofe sterker maken (geler) (geel is volgens mij een heel sterk kleur)
jouw beeld koestert mij
grift in het behangpapier
rond mijn geest (of: van mijn geest/in mijn geest??)
zonder schroom
verbant angst dat details
kunnen vervagen
in smaak van even.... de rest allemaal hetzelfde
ivo: mss wel magdalena .. bedankt .. ik denk er over na - Liesje
knap ingekleurd...
ivo: bedankt Liesje - secret
Mooi Ivo
liefs
ivo: bedankt Secret, je hebt blijkbaar een inhaalbeweging gemaakt met het lezen van mijn verzen, waarvoor dank ... ik zie uit naar uw volgende gedicht
|
