|
< terug
Vluchtig vlug…
Terugkijkend naar m'n verleden
wat is de tijd voorbijgegleden
't fabeltje van dat overkantse gras
dat schijnbaar zoveel groener was
gezworven over pleinen en straten
zoekend naar m'n verloren dromen
altijd alles weer achter mij gelaten
'k ben ze nooit meer tegengekomen
denkend aan m'n verloren jeugd
demonen spokend door m'n hoofd
makend van de nood een deugd
van kinderlijke onschuld beroofd
schrijvend om te kunnen vergeten
immer klaagzingend zal men zeggen
ik ben wie ik ben, je mag 't weten
je hoeft 't me niet meer uit te leggen
'k heb 't schijt aan al die goeie raad
van hen die niets weten van de straat
daar koop ik m'n tijd niet mee terug
verdomme, wat ging alles toch vlug…
©GoNo
feedback van andere lezers- arwenn
een beetje deprimerend,
wel herkenbaar..
mooi!
GoNo2: Dank u! - ppe
slam poetry zou echt iets voor u zijn - Liesje
de tijd tikt inderdaad de dagen voorbij... - silvia
de tijd gaat snel... - ivo
spijt over wat is geweest kan de motor zijn voor iets nieuws - martine
de klok terugdraaien ?
of een nieuwe weg verdergaan ?
graag gelezen - Lilymayparker
zeer herkenbaar mooi dit! Toen ik als kind zomerde leek dat een eeuwigheid te duren...nu vliegt tijd me voorbij zondermeer...
ik mis mijn kinderjaren van 1985...
liefs
Nathalie
xxxx
GoNo2: M'n kinderjaren mis ik niet, wegens nooit gehad. De rest mis ik wel... - anne
Life was what is was and will be unpredictable, of zoiets als, genieten elke dag want wat geweest is komt nooit meer terug, alleen in herinneringen.
GoNo2: Zelfs herinneringen vervagen... - Lucky
ppe heeft daar wel een punt
GoNo2: Dankuwel!
|
