< terug
Bloed-rode kerstroos
Uitgemergeld
wachtend op de dood
in smetteloos wit ledikant
op een steriele ziekenkamer
waar op de achtergrond
de kerstsfeer alom aanwezig is
vreugdevol en vredevol
hij mag niet klagen
met deze feestelijke dagen
trekt zich nog één keer krachtig op
een welgemeende vloek uit z'n kop
de woede intens oplaaiend
krampachtig in de lakens graaiend
met z'n laatste adem
kust hij de bloedrode kerstroos…
©GoNo
feedback van andere lezers- Liesje
slik... - ivo
meegemaakt ca 15 jaar geleden, aandoenlijk dat wel ... - Magdalena
fel en intens
als gedicht: knap en beklijvend GoNo2: Dank u! - b_engel
zie het jammer genoeg zo voor me
slik... GoNo2: Dank u! - julien_maleur
Een ontroerend beeld dat ik zo voor me zie. Een tiental jaren geleden werd mijn vader onwel aan de Kerstdis en moest ik hem naar het hospitaal voeren. Hij is niet meer terug gekomen. Enkele dagen na nieuwjaar is hij gestorven.
Ik voel dus heel goed wat je in jouw gedicht vertolkt.
vg JM GoNo2: Dank u! - manono
Sterk contrast neergezet, GoNo2. GoNo2: Dank u! - anne
Kerst in een ander facet gelicht, dat van alle kindsoldaten die doorvechten, van de nutteloze doden van bommen, het geweld dat woedt en de ziektes waar je als mens geen vat op krijgt. goed gebracht. GoNo2: Dankjewel!
|