|
< terug
Clint Eastwood
Ik ben een vreemdeling
dichter onder de mensen
het spreken het spekschieten
in een verdikking, het klontert
onder het eelt het spervuur
holle frasen breedspectrum pleister
op de wonden die afgeschoten worden
beleefdheidsverzoeken en handwapens
Ik schrijf liever voorbij de streep
van de dood waar het gezegde
geen naam meer heeft
ik leef op de soundtrack
van mensen
die het hebben klaargespeeld
het is niet ik die spreek
het is mijn vader die weerklinkt
in mijn schedel met het raspen
van Clint Eastwood
alleen zoek ik de variant daarop
tweemaal ligt het op de tong
en ik blijf achter met twee ogen
elk op een andere zijde
tussen het mens zijn
en wat fictieve waarde, alles
komt vanonder de dekking
met een zekere lading
feedback van andere lezers- ivo
de mens die in zijn realiteit droomt om een ander te zijn ... armoede en rijkdom ontmoet de mens in zijn dromen van realiteit en echt tot dromend nep ... zolang de droom binnenshuis blijft is er weinig aan de hand, maar als men zich gaat personaliseren naar zijn droom, dan zie je plots Elvis lopen of Michael jackson, gepersifleerd ltijd minder dan echt en feitelijk zielig wie erom lacht. ...
drebddronefish: Bijna, niet geheel. Het gaat erover dat al die fictieve personages je karakter vormen, hier en daar neem je wat mee. Geen enkel mens is daar vrij van. Het gaat eigenlijk over het dichten en hoe ik neig om meer en meer mijn ervaringen voor mezelf houdt in het dagelijkse leven en meer en meer voor het papier. Eeen beetje een neveneffect van het schrijven denk ik. Zoiets, ik weet ook niet honderd procent wat ik wil zeggen, anders zou ik het niet in een dicht zetten.
groetjes - yellow
humoristisch en leuk om lezen,
groetjes
drebddronefish: Dank je wel Marc
groetjes - manono
Karakter vormen...dat weet ik zo niet. Inspiratie bieden dat wel.
De oude monnik op zijn woonvlot in 'Summer, Spring, Winter, Autumn and Spring again' of zoiets, die heeft me geïnspireerd om het leven eenvoudiger te leven. Ik had meteen van plaats kunnen ruilen.
En Clint Eastwood... goddelijke rollen heeft die gespeeld. Er is er maar één die kan spuwen op de kop van een hond. En hoe!
Wat een geluk dat er film is... en schrijven natuurlijk.
drebddronefish: Ik doelde meer in het algemeen op wat je leest, welke films je ziet, de muziek die je aangrijpt, mensen waar je naar opkijkt en daar haal je het soort inspiratie uit. Ja, maar het hangt er ook weer vanaf wat je onder karakter verstaat. Dat kan je heel persoonlijk invullen...
Ik heb die film ook gezien, machtige film wel.
Thx manono
groetjes - miepe
je bent altijd de treffer van de trechter
de grote mond staat open en het druppelt allemaal bij je binnen via dat kleine gaatje daar
mijn trechter is rood
(en jammer genoeg-erkomen ook goei dingen binnen- ook niet verstopt)
drebddronefish: Zou het? Mijn moeder heeft me opgevoed samen met mijn vader en ik heb dat nogal letterlijk opgenomen:-)
Rood? Ik weet niet miepe, dan is de mijne oranje. Maar het kleur doet er niet toe denk ik. Alle redenen hebben hun plaats en ik zie je graag lachen om mijn dichten.
groetjes - Mistaker
Ik vind Eastwood geweldig en dit gedicht ook!
Groet,
Greta
drebddronefish: Eeen leuke reactie Greta
dank je wel
groetjes - Francis
ik leef op de soundtrack
van mensen
Pakkend geschreven
Gr Frans
drebddronefish: Dank je wel Frans voor de lezing
groetjes - Liesje
graag gelezen, hoewel ik meer fan ben van andere gedichten van je... oeps, dat was spontane eerlijkheid... bloos...
|
