< terug
dommelman
totaal onverstaan en
met zuivere tred en ook
de diepe dreunen van
gewichtigheid in roest
sleept hij zich voort
voet voor volgzame pas
hij is en dan weer niet hij
bevindt zich op het pad
van zijn dagelijkse reis
het moment van afscheid
de trekkers aan het rolluiktouw
van een stel versleten oogleden
het heet ook knikkebollen
de strijd tegen Klaas Vaak
kent meer dan één slachtoffer
gebracht op het altaar van de nacht
gesneuveld op het vreemde veld
van overbodig geachte rust
om dan plots gekomen
in het duisterland van
dromen en snel vergeten
is hij in slaap gevallen
geen God die hem kon helpen
veinst hij zijn dankbaarheid
feedback van andere lezers- geertje
Frans,
een uitstekend gedicht
(ik werd even afgeschrikt door de lengte ervan...
ben bljven lezen en al goed! ) Vlinderman: Tsja, die lengte... Het lijkt wel of sedert het internet gedichten niet langer meer mogen zijn dan drie maal vier versregels. Ik heb er me zelfs aan aangepast, maar zo af en toe voel ik een langer gedicht en dan moet dat ook een plekje kunnen krijgen... Bedankt om toch door te lezen, Geertje.
groet, Frans V. xx - duivelstrikje
je hebt mooie woorden gebruikt vlinderman, subtiel en mooi, perfect voor het gedicht zelf die ook schitterend is!
groetjes
strikje Vlinderman: Het doet deugd dat je van mijn dichtsels kunt genieten, Duivelstrikje. En heel speciaal nu bedankt voor het compliment op mijn woordkeuze.
groet, Frans V.
|