naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

tot het kind weer spreekt

door drebddronefish

Zie je hier nu staan
naar adem happen
al het argeloze vastgeroest
op een hoop wijsheden
als een blok aan je been

het zien en zwijgen
gedachteloos geworden
op te rapen als een pagode
van verloren gelegde tanden

al het snedige stukgevallen
op je voetstuk van het geijkte gelijk
dat niet verder meer draagt
dan een geringe schaduw
van wat je ooit geweest bent

elke wending of enige afloop
daarvan gaat op als een mens
die alles kwijt is
plompverloren
als bijna niets meer
in het blauw dat je verzuchtte

feedback van andere lezers

• jan
  supermooi gesproken dFish!
  
  grtzz
  drebddronefish: Dank je zeer Jan!
  groetjes
• hettie35
  Pffffffffffff wat een woorden en wat een waarheid,knap
  
  groetjes Hettie
• manono
  Hoe je met het ouder worden, meer en meer afgestompt raakt, of je blijft in één of andere fase steken...
  Zo begrijp ik het.
• VUURKRACHT
  dreb heeft even een dip
  verlies van al wat is en was
  aan zekerheid en waarden
  
  goed zo dreb
  tijd is rijp
  om op te staan
  en nieuwe richting
  in te gaan
  
  Raap je sprankels hout bijeen en steek je vuur weer aan dreb;
  weet dat de lente is in zicht;
  komaan, er tegenaan!
  Goede moed!
  Monique
  
  
• tessy
  zorg dat het argeloze behouden blijft dreb, het is net het onbevangen zijn dat mensen mooi maakt.
• killea
  Isn't life grand?
  xx
  j
• jack
  Knap!
• miepe
  gevonden wantoestand haha
  ook wat onwrikbaar is kan wel eens omvallen, wegrollen, verloren gaan
  ploef het sop in
• bragt
  prachtig weemoedig ritme met rijke taal
• lanseloot
  Krachtig geschreven. Je titel is nog hoopvol, je gedicht iets minder, niet? Groetjes, Ann
• JakobRo
  prachtig en rijk gedicht.