|
< terug
de laatste winter
de nachten waren lang en bitter koud
de dagen kraakten onder 't sneeuwtapijt
dit was weer die goede oude wintertijd
nu weten we het weer, we worden oud
we schoffelden voorzichtig over 't pad
zo bang om weer eens uit te schuiven
naar de buurvrouw durfden we niet wuiven
met die laatste val hadden we het wel gehad
nu de dagen langzaam weer gaan lengen
en de regen wegels blinken doet
wordt het traagzaam toch weer goed
een nieuwe zon zal ons dan warmte brengen
toch kraken onze knoken weer iets meer
en wordt ons stappen nog wat trager
ons klagen klinkt opnieuw wat lager
eens komt voor ons de lente niet meer weer
feedback van andere lezers- manono
Rustig ritme, aangenaam om te lezen.
De seizoenen, de jaren, even nadenken.
Mooi beschreven ook.
Wat wil een mens nog meer?
dorus: danke - VUURKRACHT
en zo worden we elke dag ietsje ouder...
Goed sfeerbeeld.
Groeten,
Monique
dorus: danke - julien_maleur
Mooi gedicht, maar spijtig dat je het niet hebt verwerkt tot een sonnet (2 x 4 regels en 2 x 3 regels/rijm zit goed). Het thema is mooi vertolkt en blijft actueel: de tijd die knabbelt aan de mens, na ieder seizoen worden we een beetje ouder; ook het leven kent zijn seizoenen)
vg JM
dorus: merci - hettie35
Met levenswijsheid geschreven,mooi
groetjes Hettie
dorus: danke - Lanseloot
Een kunstwerkje! En herkenbaar gevoel! Knap.
dorus: danke - Hoeselaar
Echt een gemoedelijk lopend gedicht dat men meerdere keren kan lezen zonder het moe te worden
dorus: danke
|
