naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Graag had ik je wat meer verteld

door GoNo2

Graag had ik je meer over mij verteld
maar m'n geheimen blijven bij mij
'k weet wel dat het je een beetje kwelt
vroeg of laat laat ik ze misschien vrij

'k draag ze met me mee als een last
ze maken deel uit van m'n bestaan
ooit geef ik ze prijs, als het eens past
maar dan is onze liefde reeds gedaan

m'n lach is opgetrokken uit tranen
veel helpt het mij nu ook weer niet
'k zwem steeds in doelloze banen
bijna verzuipende in m'n verdriet

graag had ik je wat over mij verteld
over pleisters op een houten been
maar je keek al ontzettend versteld
toen ik zei: 'k voel me zo verdomd alleen…

©GoNo

feedback van andere lezers

• tessy
  Dit is verdomd mooi en aangrijpend
  GoNo2: Dank u!
• elpe
  ik ben sprakeloos....
  GoNo2: Ik niet!
• manono
  Time will tell...
  GoNo2: Yep!
• roodoff
  't klinkt herkenbaar noël
  GoNo2: Is het ook hé?
• silvia
  of hoe slecht mensen luisteren kunnen !
  mooi neergezet Gono !
  groetjes
  GoNo2: Dank u zeer en wel!
• hettie35
  Dit is echt super!
  
  groetjes Hettie
  GoNo2: Komt recht uit de super-markt GoNo
• jan
  een houten been is niks, maar twee!
  
  grtzz
  GoNo2: Een houten kop is veel erger!
• klaver4
  Sterk en zeer herkenbaar! Vroeger gaf ik aan iedere passant die mij ietwat beroerde vrij en blij mijn ziel mee, om die na een paar tellen in hun handen te zien branden, in lichterlaaie, en vervolgens op de vloer te zien gegooid worden. Daarna deelde ik niets meer, maar daar kocht ik enkel totale eenzaamheid mee. En finaal kwam het inzicht, Uw hart kunt, moet ge delen wil je niet in totaal eenzaamheid eindigen, maar Uw ziel moogt ge nooit in pacht geven aan iemand want dat marcheert nooit, nunca, jamais, want dat wordt vertaald als een forfait aan uw eigen....
  Soit, is wat deze bij mij oproept en beroert; goeie reminder waarvoor thx GoNo2!
  Keep on trucking!!
  grtz
  klaver4
  
  GoNo2: Zonder dank en graag gedaan!
• Hoeselaar
  Dat is de kwaal van vandaag, men is er al aan gewoon geraakt alleen te zijn tussen duizenden, waarom zijn waarden zoals samenhorigheid opeens niet meer relevant
  
  Willy
  GoNo2: Wij hebben andere waarden en normen meegekregen...
• Lucky
  jammer
• anne
  Niet iedereen kan het leed van een ander verdragen en aanhoren, zoals lucky al zei: spijtig is dat.
  GoNo2: Dankuwel!