|
< terug
DE OUDE MAN (HAIBUN)
Hij schuifelt in grijzend ademen zwaar leunend op zijn stok, elke dag hetzelfde uur voorbij mijn vensterraam. Hij groet mij blijft even staan.
Hoewel zijn blik mijn raam niet hoeft heft hij zijn hand. Om niet afwachtend verder te gaan. Mijn hand wuift naar voorbij.
Ik neem mij voor de oude man eens aan te spreken.
Mijn tred nog jong zal hem nog wel bereiken. Een klein gebaar van mens tot mens.
Voornemens dat te doen, een nieuwe morgen daar, verwelkt de tijd mijn denken.
Zijn schuifelen, voorbij mijn raam, was plots verleden tijd. Nooit zal ik weten wie hij was zijn naam niet noemen.
Dag oude man, Uw groet heeft mij bereikt alleen de mijne bleef hangen in de tijd.
Waar zielen wonen
rust mijn weten straks naast jou
passanten zijn wij
feedback van andere lezers- GoNo2
Knap!
Kat: Ook een Haibaun is een leuke uitdaging, altijd leuk als men het kan waarderen. - hettie35
Zo zie je maar weer wat gisteren was is heden voorbij!
groetjes Hettie
Kat: Zo is het leven lieve Hettie, dank je wel! - manono
Het pakt me, Kat!
Kat: Het is anders dan de gewone gedichten maar altijd leuk als je zulke reactie krijgt! Groet! - jan
gevoelig mooi, erg dat ouder worden Kat...
grtzz
Kat: Voor sommige een probleem maar ik heb er geen moeite mee het is zoals het is, toch? Kan er toch niets aan veranderen! Dank voor even lezen! - kerima_ellouise
jee ! wat bijzonder mooi! Heel erg graag gelezen!
groetekes
Kat: Dat doet me goed en mijn dank daarvoor! - elpe
Hola ! knap hoor
vooral de aanhef vind ik prachtig "Hij schuifelt in grijzend ademen ....."
Kat: Ben blij met je reactie, dank je wel! - tessy
In stilte laat ik dit tot me doordringen. Prachtig geschreven, ik vind hier eigenlijk geen woorden voor, dus doe ik er verder het zwijgen toe.
Kat: Lieve Tessy soms heeft het geen woorden nodig om iets mooi te vinden, maar ik ben blij dat je even reageerde. - silvia
mooi, Kat.
Kat: Dank je wel!
|
