Volg ons op facebook
|
< terug
het terrilpad, voorbij de mijnwerkershuisjes
het terrilpad, voorbij de mijnwerkershuisjes
wind tussen bladeren
bracht het hoefgetrappel en het knarsen van houten wielen
dichterbij
en ik wist, in mijn kinderlijke onschuld, de winter was gevlucht
rook verdween, langgerekte schoorstenen werden werkeloos
kinderen dwaalden af
zoals bruine sloten langs spoorwegrails
die het eerste walsende lentelicht ontvingen aan hun nog natte voeten
oh bella italia
het paard bromde, effende het pad
alsof vriendschap ongezadeld zinderde tussen zwarte wimpers
alsof hij mijn naam lispelde met laag geluid
wanneer hij de kar langs de ietwat scheefgezakte gevels verder trok
als de zon 's avonds daalde en geuren traag naar beneden schemerden
leek het alsof de kar op vleugels werd gedragen
en in verbeelding
vloog ze dan sierlijk over wild onkruid en de twee trotse terrils heen
die ingekerfd opgingen in het landschap, aan het einde
van de doodlopende straat
schaterend, zoals vrijheid zou kunnen voelen
in een steeds weer andere reis
de oude man aan de teugels zong graag
uniamoci amiamoci,
l'unione e l'amore
alsof het mooie weer nooit zou ophouden
ik keek hem aan, verwachtingsvol, met een paar munten
in mijn kleine hand
"Een ijsje vanille, graag"
meestal, tegen die tijd
draaide de seringenstruik zich naar haar bloei
oh belle italia, l'unione e l'amore
* uniamoci amiamoci,
l'unione e l'amore
Laat ons samen komen en elkaar liefhebben;
De eenheid en de liefde* uit het Italiaanse volkslied
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Héérlijk deze ode aan het oude mijnwerkers leven dat alles behalve gemakkelijk was.
Jij als kind doordrongen van het italiaanse gemeengoed voelde precies aan hoe dat het in het Vlaamse kolenbekken toeging.
Het van huis zijn, het heimwee, het zware werk, de liefde voor muziek voor Bella Italia, ja dit alles begrijp ik maar al te goed.
Jammer dat je dit niet bij de schrijvers plaatste, want dat doe ik ook heel veel, moet je echt doen
Zonnige zondagsgroetjes
Willy
kerima_ellouise: dank u Meneer Hoeselaar, mijnwerkershuizen, Italiaanse barakken, terrils...het maakte deel uit van m'n jeugdjaren.
misschien kon het bij verhalen, maar zo goed thuis ben ik nog niet op deze site...en waar is de grens tussen powezie en proza :-)
gr - hettie35
Meer dan een uitstekend waard, maar ben het wel met Willy
eens, het zou prima bij schrijvers passen!
groetjes Hettie
kerima_ellouise: dank je wel Hettie, fijn dat je las en het kon waarderen
groetekes - manono
Ik heb hier erg van genoten ook al weet ik weinig van de geschiedenis van de Italiaanse mijnwerkers van Zwartberg, Genk... (?) Ik heb wel eens een documentaire gezien en daaruit bleek dat deze mensen de eerste periode in dit vreemde land in barakken waren ondergebracht.
Unieke periodes, en mag deze je nog veel inspiratie geven, zodat ik er nog over mag lezen!
kerima_ellouise: ik ken ook weinig af hoor van de geschiedenis...ik woonde aan de achterkant van het mijnterrein...terrils waren een leuk maar verboden speelberg:-)
dank je wel voor je fijne reactie
groetekes - Kat
Het is aan de hand meelopen door een gedicht/verhaal alsof het werkelijkheid is. PRACHTIG! .
kerima_ellouise: dank je wel Kat...voor je hand!
:-)
groetekes - tessy
Ik wou dat ik Manono en Kat voor geweest was, dan had ik dat commentaar kunnen geven, nu kan ik enkel herhalen :-)
kerima_ellouise: Jouw herhaling is zeker zo mooi :-)
dank je Tessy! - killea
Dutch, English, French, German and Italian, Kerima Ellouise, you are by far too clever
xx
j
kerima_ellouise: Noooooo, I'm not...I don't know any Italian...I looked for the words on the internet...I just remember that he sang in Italian :-)
thank you Killea, Happy with your visit!
xx - jan
heerlijk dat Italiaans ijs!
grtzz
kerima_ellouise: gelato italiano....smullen he :-)
dank je Jan, fijn dat je ook een ijsje wilde:-)
groetekes - Hazen
Ademloos.... ik lees, herlees (dat nog zo'n paar keer) en kom steeds tot dezelfde conclusie: Wow!
kerima_ellouise: thanks pumpkin x
|
