naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wolkenverdelger

door zilverfeetje

ze spurtte naar de horizon
en sjorde aan het wolkendek
omstanders staarden in verwondering
je zag hen denken, dat mens is gek

maar warempel piepte er ineens
tussen alle grijs een beetje blauw
dat gaf haar moed en ze ging door
haar vingers stijf van cumuluskou

zo ging zij op die lentedag er
uren aan een stuk tegengaan
heeft een stukje hemel vrijgemaakt
zelfs zonnestralen kregen ruim baan

alle licht schonk ze behoedzaam in dit dicht
voor ze verder trok, blik op de zon gericht

feedback van andere lezers

• hettie35
  Schitterend geschreven en dus heel graag gelezen,
  groetjes Hettie
  zilverfeetje: dank je wel hettie :)
• tessy
  Ach zo dit mooie weer hebben we dus aan jou te danken.
  Dank je wel hoor, voor de zonnestralen en voor dit mooi gedicht :-)
  zilverfeetje: tja, ik denk doe je best :) graag gedaan, bedankt voor je fijne reactie
• alie_jankind
  mooi beeld zet je hier neer in sprookjessfeer
  
  haar vingers stijf van cumuluskou,
  hier hapert het ritme wat, heb zo nog niet een suggestie ...
  
  groeten
  
  zilverfeetje: ik zal nog eens denken, dank je wel
• louisaatje
  erg mooi!!!! Tikfout: tegenaan, tegengaan???
  zilverfeetje: dankjewel!!! fijn als jij dat vindt. Ik ga even kijken naar dat woord
• Kat
  Heel mooi!
  zilverfeetje: dank je wel
• Hoeselaar
  heel graag gelezen
  
  Willy
  zilverfeetje: dank je wel :)
• manono
  Prachtig verwoord!
  zilverfeetje: dank je wel!