|
< terug
Haibun expriment
Hij reed, gezien zijn handicap, met een driewieler, de hond mocht in het bakje achteraan.
Geen van beide was nog goed ter been, hij een motorische stoornis, de hond gewoon veel te dik, het dier kon nog amper gaan, toch vonden beiden elke dag hun weg naar het verwarmd terras aan een café niet ver van het station.
Zoals altijd stond er een fles witte wijn in de koeler voor hem op tafel. Zuinig vulde hij zijn glaasje en een klein plastieken potje.
Het potje zette hij op de grond waar de hond steeds aan zijn voeten lag, de paar nootjes in het schaaltje dat hij gratis bij de wijn kreeg, deelde hij in twee evenredige delen vormde zijn hand tot een kommetje en legde er zorgvuldig één deel van de noten in. De hand verdween dan onder tafel waar hond ze schoonlikte nadat het laatste nootje in zijn keel verdwenen was.
Ik observeerde het tafereel dat zich elke keer wanneer ik hier iets dronk herhaalde.
Maar deze keer was het anders, het potje op de grond bleef onaangeroerd, de nootjes werden niet gegeten...er likte geen hond aan de man zijn handen.
Ik wilde hem aanspreken... zijn ogen smeekten me echter om met rust gelaten te worden.
hij draagt zijn zomers
als velde Zeus een oordeel
gebogen schouders
Ik wilde graag de haibun eens proberen en dit is het resultaat, ik zou hier graag eerlijke reacties op lezen omdat ik dit als oefening zie naar het leren schrijven van kortverhalen. Dank jullie.(mag eventueel in pm)
feedback van andere lezers- hettie35
Ik vind dat je dit heel goed doet het leest vlot en
het staat in het volle leven,
ontroering brengt het.
groetjes Hettie
tessy: Dank je wel Hettie, blij dat je het goed vindt - manono
Ik heb genoten van je vlot geschreven tekst en kan geen enkele reden bedenken waarom je geen kortverhalen zou schrijven, integendeel!
Kleine suggestie als ik mag : de tweede zin kan je makkelijk in twee zinnen of meer opsplitsen. Een voorbeeld :
Geen van beide was nog goed ter been. Hij had een motorische stoornis, de hond was gewoon veel te dik; het dier kon nog amper gaan. Toch vonden beiden elke dag hun weg naar het verwarmd terras aan een café niet ver van het station.
Hopelijk heb je hier iets aan.
Over Haibun kan ik niets zeggen want ik ben daar volledig leek in.
tessy: Dank je wel Manono, ik ga het straks bekijken en aanpassen. Het is fijn om bruikbare respons te krijgen zodat ik kan leren. - Kat
Zie je wel je kan het! Het is een belevenis een ontmoeting een reisverhaal waar je over kan schrijven en een Haiku kan je erin zetten of eronder, mag zelfs meer dan één zijn maar daar zijn de meningen over verdeelt. Ik ben geen meester en maak mijn eigen Haibun zoals ik denk dat het moet, na er over gelezen te hebben, en oefening baart kunst toch?
tessy: Dank je wel Kat, ik ben een eeuwige twijfelaar, maar toch koppig genoeg om te proberen wat ik graag wil leren. En dat is het leuke aan deze site, hier is dit mogelijk. - kerima_ellouise
ik ken niets van een Haibun...maar ik vind het mooi en las het geboeid en erg graag. Ook de haiku vind ik ronduit prachtig!
groetekes
tessy: Je maakt me blij :-) - Hoeselaar
Voor mij is dit een vreemde eend in de bijt maar ben nooit te oud om iets nieuws te leren.
De inhoud is ook goed zondermeer!
Willy
tessy: Dank je wel, voor mij is dit een mooie oefening in het schrijven, het is zeer leerzaam. - jan
experiment geslaagd!
grtzz
tessy: Dank je zeer
|
