naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

dagverloren

door kerima_ellouise

dagverloren






de oude man
verdonkerde zijn kamer
liep, alsof hij zich had vergist
naar de grijze kringen, langzaam geworden
op het tafelkleed

en even later werd het doodstil

het rook naar nacht
en een wereld heengegaan
mank
in de schaduw van gods wil

hij verdween
tussen lichamen
nabij die ene zonnebloem, volmaakt
in wie ze altijd was gebleven, in ieder
en volgend gezicht

een reiziger verscheen
met alsmaar meer verleden
verhaalde over oude foto's en mildheid
met het oog naar binnen

alsof geschiedenis zijwaarts waakte
over zonsopgang, kindervroeg en in eigen naam

wisselend
door het langzaam draaien
van verre stemmen, naderend tot aan het begin

feedback van andere lezers

• VUURKRACHT
  Kerima,ik zou hier zoveel willen zeggen
  maar vind geen enkel woord.
  Jouw woorden zitten diep vanbinnen
  verweven met mijn diepe nood.
  kerima_ellouise: dank je voor je emotievolle, mooie reactie Monique!
  
  ik heb geprobeerd de wereld van dementie neer te zetten, ik hoop dat het een bieteke gelukt is.
  
  liefs
• manono
  Ik lees niet eens 'dementie' maar, en ik vind er geen woorden voor, een oud leven dat schuifelt in een donkere huiskamer die in geen jaren vernieuwd is geweest. Een man die soms iets loslaat over vroeger tegen zichzelf of tegen iemand... maar de sfeer is luguber.
  
  Die sfeer alleen al.
  kerima_ellouise: dat beeld zit er ook in Manono...een eenzame man in de donkerte van een oude geleefde kamer, die tussen muren schuifelt, steeds weer naar hetzelfde...de plek waar z'n overleden vrouw altijd zat (die zonnebloem)...er is zo weinig leven in hem nog dat het duf ruikt...de reiziger die in het schrijfsel komt is hijzelf wanneer hij de wereld van het verleden binnentreedt (dementie) en verhaalt over vroeger en de jaren van kind zijn...steeds meer terug naar het begin, het heden vergetend...
  
  dank voor je fijne reactie!
• silvia
  zeer mooi Kerima - vooral het laatste deel herken ik zeer goed. Mijn schoonmoeder is sinds een jaar zeer snel beginnen dementeren, en ik weet hoe moeilijk het is om dementie te beschrijven.
  graag gelezen
  groetjes
  kerima_ellouise: dank je wel Silvia, dan is het toch een bieteke gelukt.
  
  fijn dat je het graag las
  
  groetekes
• killea
  dementia is such a cover term for many syndromes. For me your poem evokes the natural tiredness of body and soul in old age, for which one should be grateful instead of fearing, how sad it is when one's time is up one cannot let go of all the past with no future in mind. Saw it in my grandfather, and that was more heartbreaking than if he would have been accepting of his inevitable going at the end of a long life. Beautiful as always Kerima Ellouise
  
  xx
  j
  kerima_ellouise: thank you Killea...I tried to put the 'fading away' down, although I don't know anybody with dementia.
  
  thanks!
  xx
• Hoeselaar
  Het is alsof ik in een film zit waarin een mens zichzelf zoekt en allerlei beelden uit zijn verleden tegen komt maar moeite heeft nu nog alles te duiden.
  Volgens mij moet jij een sterk gelovige vrouw zijn want anders kan ik me jouw gedichten niet verklaren
  
  Willy
  kerima_ellouise: dank u wel voor uw reactie
  
  gr
• hettie35
  Je hebt dit zo goed verwoordt!
  
  groetjes Hettie
  kerima_ellouise: dank je wel Hettie, lief van je om te zeggen!
  
  groetekes
• tessy
  Ik ben hier helemaal stil van, zie het beeld van mijn moeder weer, ze praatte op het laatst alleen nog met mijn vader, die al meer dan dertig jaar overleden was.
  kerima_ellouise: knufke voor jou x
• teevee
  Is de demente eenzaam
  of staat zijn denken stil
  weet hij niet wat denken
  en weet niet wat hij wil
  kerima_ellouise: zouden uren nog wijzers dragen
  om de tijd te vervolmaken
  of is eenzaamheid een dakloos huis
  met kamers en terugkerend geruis
  
  
  dank je wel Teevee voor je mooie powetische reactie!
  
  groetekes
• klaver4
  straalt isolement uit, van zo iemand die in zijn eigen is beginnen praten om eenzaamheid te overleven..
  mooi neergepend!
  grtz
  klaver4
  kerima_ellouise: dank je wel Klavervier...ik denk dat velen zo in isolement leven, ondanks liefdevolle zorgen
  
  groetjes
• alie_jankind
  sterk beeldend gedicht zet je neer.
  mooi!!
  
  groeten
  kerima_ellouise: dank je wel Alie!
  
  groeteles
• martine
  wanneer een mens zich uit de uiterlijke wereld terugtrekt om diep ingesleten levenspatronen te verwerken
  rakend emotioneel dicht kerima
  kerima_ellouise: dank je wel Martine, mooie reactie!