naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

tranen van onvermogen

door harrywanders

in de stilte kamer
met haar op mijn schoot
zit ik daar
haar te aaien
terwijl de tranen
over mijn wangen stromen
terwijl ik tegen haar zeg
dat ik haar missen zal
of ze de groeten wil doen
aan fikkie
mijn kat die al eerder ging
komt ineens de assistente binnen
met de vraag
of ik misschien een
kopje koffie wil
ik kijk haar aan
begrijp even niet
waarom ze dit vraagt
besef ook wel
dat dit lief is bedoelt
maar het voelt zo verkeerd
alsof ik nu koffie kan drinken
terwijl ik in tranen van onvermogen
mijn liefste kat
naar de hemel
breng

feedback van andere lezers

• VUURKRACHT
  voel met je mee Harry;
  dit zijn de enige wooden die ik hier kan neerschrijven...
  
  Monique
  harrywanders: dank je wel monique
  liefs
• tessy
  Ik voel je verdriet, maar kan geen zinnig antwoord geven op dit. Het is nu eenmaal het leven. Al is het soms wel hard. Sterkte met je verlies
  harrywanders: dank je wel
  liefs
• klaver4
  twee voor een frank; daarnet blijkbaar te dikke vingers...
  fb op vorige: had dan tenminste de kloten aan uw lijf om iemand los te laten! dapper neergezet!
  grtz
  klaver4
  harrywanders: dank je wel
  liefs
• manono
  De confrontatie is hard wanneer je daar zit met de kat op je schoot wetende dat...
  
  Dank je zeer voor je gedicht. Ik besef eens te meer dat ik van mijn huisdieren bewust volop wil genieten (oude kat en oude hond), door de jaren heen zijn het familieleden geworden, en zeker voor de kinderen die er mee opgroeiden.
  
  Wens je heel veel sterkte toe en schrijf het maar van je af.
  
  
  
  harrywanders: dank je wel
  liefs
• Hoeselaar
  Op zo een moment zou je het liefst van alles van steen willen zijn
  
  Willy
  harrywanders: ja inderdaad
  liefs