|
< terug
Helemaal alleen
Lieve opa
sprak de kleine heel bedeesd
is het waar
dat hier ooit een paradijs is geweest
lieve opa
keek hem verdrietig aan
schudde met z'n grijze kop
bleef eventjes stille staan
m'n jongen
toen spraken de dieren hun eigen taal
maar toen kwamen er stoute mensen
die hen uitmoorden met heel veel kabaal
m'n jongen
ze bouwden steden van staal en beton
voerden oorlog met elkaar
gunden elkaar 't licht niet van de zon
lieve opa
zijn wij helemaal alleen op deze planeet
waar is iedereen toch gebleven
is het waar dat een atoombom dit deed
lieve opa
als ik later heel groot zal zijn
bouw ik een hutje van gevlochten twijgen
't water vangen we op in een grote regenton
met voor de deur een bankje om op te zitten
zodat je kan kijken naar de ondergaande zon…
©GoNo
feedback van andere lezers- hettie35
Om stil van te worden, knap!
groetjes Hettie
GoNo2: Te klein - manono
Heel graag gelezen!
GoNo2: Dank u! - Dora
Ja, de jongen houden ons spiegels voor, met een bankje, elfenbankje voor de deur.
Denken de groten dat ze niet meer hoeven luisteren, alleen opa, oma, die heeft dat opnieuw ontdekt....
GoNo2: Dank u! - tessy
Oohh dit is een mooie GoNo.
GoNo2: Dank u! - anne
... ik word hier stil van, mooi hoe kinderen dingen verwoorden en altijd raak, je hebt ze een stem gegeven. En het kan allemaal zo eenvoudig zijn zoals je schrijft in de laatste betoverdende strofe.
GoNo2: Dank u!
|
