naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een marcabere stoet

door Dora

Een macaber rituelenfeest
van verlangen heeft plaats gehad
ging daarna de lange stoet oude gekken
door de binnenste stad

ze droegen punt karpoenen
en de broek op hun schoenen

Een dweilorkest klonk
wiegde men in slome treurcadans
op hun schouders de glazen kist
waarin de geërfde offerans
van de relatie die al jaren lag te rotten
omstanders keken naar de droeve maskers
van de groep oude kleurloze zotten
met hun zware karrenvracht aan schuld
en de geschiedenis om te bespotten
sloften ze geketend aan taai geduld
eindelijk de allerlaatste der familie
knelbanden ten grave

de spiegelstoet die onschuldig moest lijken
was echter te oogverblindend rauw
om lang naar te kunnen kijken

feedback van andere lezers

• jan
  ik ga zo douchen en in de spiegel kijken of ik ze zie Doortje;-))
  
  grtzz
  Dora: Daarna niet met je broek op de schoenen naar buiten gaan hoor.... voor je het weet loop je achter die meute aan...,
• Kat
  Sommige mensen kunnen niet loslaten niet verder kijken en groeien, de banden laten vieren en leren dat hun leven eigen verantwoording draagt met zelfgemaakte keuzes. Mooi heel mooi en toch ook heel triest! xxx
  Dora: Ja, mensen uit één gezin zijn niet met dezelfde opdracht gekomen...zoveel levens al geleefd moet ieder zijn eigen ziel verbeteren aan eigen inzichten met eigen schaaf, beitels en meegegeven werktuig...
• killea
  blind perspectives, how poignant Dora
  xxx
  j
  Dora: Thanks, démasqués are hard to try...
• tessy
  Sommige mensen zitten zo vastgeroest in hun eigen bitterheid dat ze geen waarheid meer willen zien.
  Dora: Ja, en ze kunnen waarschijnlijk niet anders....na je dertigste wordt het heel moeilijk de vastgeroeste patronen los te laten....
• manono
  Dat heb je weer mooi verwoord, een eindeloze marche macabre van op de klippen gelopen relaties die stand houden...
  
  Familiale structuren blijken toch nog vaak belangrijker te zijn dan het openbloeien van een individu.
  Dora: Dank je wel, je hebt het heel goed aangevoeld. Ik heb de band met Broer toen dus ook ten grave gedragen....ik houd nog hem, maar dat kan heel goed op zeer grote afstand....
• GoNo2
  Knap!
  Dora: Dank je wel...Go niet ook