naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

spinnende behaagzucht

door drebddronefish

ik trok mijn klauwen in niet dat ik prooien zocht
of praaide maar langzaam, langzaam kwam het terug

ik herinnerde me het beginsel, de oude jongensdroom
alsof ik wat sympathie kon binnentrekken in een paar halen

richting mijn lichaam

*

al het verzinbare is bestaande
er zijn werelden die slechts de affecten beslaan
het toedekken zonder enige toedracht
het bedekken van een dekking van een lading van een lading

*

zoals er in het multiversum een keuken is
en een man
die drie stroboscopische stappen zet
krakkemikkig omdat geen mens er weet van heeft
de stappen die hij zet tot in het oneindige
opnieuw en opnieuw en opnieuw maal miljard keer
van het aanrecht naar het onontkoombare drama
de moord op zijn vrouw waar hij niet kan mee leven
of kan sterven of enig ander eindig inferno

de dood is de dood, het leven éénmalig
en wij universeel meermalen de kop in het zand
de eindigheid en oneindigheid, alfa en omega, amen

*

zoals met het tweede kind dat geboren wordt
ook een wereld van jaloezie geboren is
onontkoombaar tot het eind van de wereld

zoals een elektron om een stel protonen spint
niet kan ophouden te bestaan

*

en ik en mijn oude jongensdroom
ik leg mijn klauwen neer alsook mijn eeuwige tweestrijd
en misschien dat ook de muren ooit ophouden te bestaan
tot er doorkijk is tot op het vel van de andere de harmonie
die wellicht doorzichtig onleefbaar is zonder strijd

*

alles valt altijd op zijn plaats, zelfs wij zijn restafval

***

feedback van andere lezers

• Dora
  Zo hé, is dat even een rondgang door het leven, laag na laag na nog eens een en twee en zo. Net zo lang tot we....op de plaats vallen.
  Een paar keer door en doorlezen, er zit zoveel in.
  LSD lijkt het gewoon haha, < : )) maar dat ging over die andere, < : ))
  (zoals met het tweede kind dat geboren wordt ook een wereld van jaloezie geboren is, onontkoombaar tot het eind van de wereld,
  zo herkenbaar, ik ben de tweede, boehoej oei, mammie, mamma!)
  
• kerima_ellouise
  is er ooit harmonie...ik denk dat de mens daarvoor te ingewikkeld is
  
  knap geschreven Manuel
• tessy
  Mijn hersenen worden weer gestimuleerd blij zoveel nadenkertjes :-)