naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een bakkie leut

door Dora

Fladder wadden we strandloper
en verdwalen in de oranje mond
onder zongeflitste vleugelstralen
met de mooivroege morgenstond

langs de oude zoutharingkaker
fluisterwaaiden we wel vaker
oude verhalen van het weten
om nimmer te vergeten
met zilte strengen
van stormwindtranen
die over mijn wangen banen
tot de lach me komt bekoren
in ontdeugend suisgeruiste oren

daarna gaan we samen
uitgedeukt en frisverloren
een sterke bak geleuter scoren

feedback van andere lezers

• Kat
  Ja wat moet ik nu nog zeggen, zoals ik het ervaar als ik langs de zee loop, met de juiste woorden en de juiste tonen in een perfecte zetting gezet door jou, en lekker aan een bakkie op het end, moomooimooi! xxxxxx
  Dora: Dank je wel, en de volgende keer tracteer ik op de koffie. Neem jij dan de krentenbollen mee voor onderweg?
• GoNo2
  Ik ruik het tot hier!
  Dora: Ja, hij is net klaar, mmh, heerlijk, kom je een keer mee? Met Kat en mij en nog een paar oude verhalenwandelaars?
• eisenik
  soms wat gewrongen maar best aardig
  Dora: Dank je wel, aardig om FB van je te krijgen, ik houd namelijk zelf van woordwringspelletjes...'t is net als scabble, ga ik voor drie keer woordwaarde, < : ))
• kerima_ellouise
  smile...genoten van je fluistersuizend gedicht! Heerlijk!
  
  groetekes
  Dora: Dank je, de wind waait er vaak he en dan ook nog die schelpen met hun oude verhalen...
• tessy
  Heerlijk
  Dora: Dank je, ga je ook mee als we allemaal een keer afspreken?
• teevee
  is het niet ondeugend'
  of is het wel ont bedoeld
  dan is mijn repliek
  misschien onderkoeld?
  Dora: Wat oplettend en fijn, heel erg bedankt...
  Leuk he, één lettertje kan zoveel oproepen ...,< : )) onkleuren of ontkleuren, deugt niet is een deugniet, onzin of ontzin en zo spelen we er wat af, of tenminste ik dan...
• manono
  Een bakkie leut met het zilt van de zee op de tong!
  
  Zoals jij het beschrijft, kan ik er niet aan weerstaan.
  Dora: Dank je wel weer...
  Kom je mee met ons, gewoon een dag uitwaaien aan het strand in de alledagplunje,
  met elkaar flodderromannetjes uit het echte leven delen? Luchtiglachen de zware bakken en de (naar later bleek) zotskapkeuzes die een mens wel eens maakt?