|
< terug
herinneringen aan hemelse nachten
k mis het strelen van je lijf,
huid aan huid gelegen,
vingers tasten nu in 't ijle
weten met zichzelf geen blijf
m'n mond ontbeert je zachte lippen,
proeft zonder te smaken.
weg rozenblaadjes vol gevoel,
getuite lippen missen doel
m'n neus snuift nu tevergeefs
naar restjes van je geur,
in m'n kussen lang gevangen,
doch vervlogen in de tijd
je adem, warm en zwoel,
beroert reeds lang mijn hals niet meer
geen begerige tong meer,
die hongerig mijn lippen klieft
voeten blijven ongezellig warm
bij aanvang van de nacht
sinds jouw kouwe tenen
met je benen mee verdwenen
dat lieve kusje voor het slapen gaan,
je warme lijf bij 't ontwaken
ik mis je elke nacht en ochtend,
telkens weer, telkens meer
feedback van andere lezers- Dora
Hoe herkenbaar: sinds jouw kouwe tenen
met je benen mee verdwenen
veel missen, veel mis - jack
Ik hou niet zo van strak rijmschema, dat doet me teveel aan Gono denken ;-) (nee hoor gono, ik zie u nog altijd graag)
In elk geval herkenbaar, maar ook beetje cliché.
Bwrite4u: tja ... 't leven komt nu éénmaal vaak in clichés - tessy
In tegenstelling tot Jack hou ik hier wel van, voor mij dus een uitstekend waard.
Bwrite4u: bedankt :-) Zo overdreven rijmerig is het nu ook weer niet, dacht ik toch? - killea
lovely poem, Bert
xx
j
Bwrite4u: thx :) - manono
Mooi en treffend het gemis weergegeven!
Bwrite4u: thx
|
