Volg ons op facebook
|
< terug
dodelijke rust
Geef mij rust
alstublieft
laat mij liggen en vergaan
in eeuwige droom
nooit meer bestaan
maak dood de realiteit
dat alle uren
dat ik baarde zoogde
waakte droeg
zweette zwoegde pijn verdroeg
poetste moe was
zinloos feit
eenzaamheid
motivatie
kwijt
glimlach geboren door pure illusie
dat mijn hart waarde had
ik als wonder zichtbaar was
Geef mij rust daar waar ik hoor
'k ben slechts deeltje van het wonder
nimmer gewaardeerde basis
Wat waar is:
ik ben slechts voedsel voor liefde
die nooit aan mij wordt besteed
Ik ben moeder
gratis
onvoorwaardelijk zoals dat heet
feedback van andere lezers- Dora
Mooi Magda, maar als ik zo vrij mag zijn?
ik zou 2e strofe omgooien?
droeg
baarde ik en zoogde
waakte zweette zwoegde
en verdroeg pijn poetste moe
het zinloze feit van eenzaamheid
motivatie zoek
ik wens de dood in realiteit
Magdalena: Zut Doortje, ik moet gaan werken, heb geen tijd nu
poëziegewijs heb je gelijk, veel beter, maar eigenlijk is de vraag niet de dood, maar leven
de formulering is niet comme il faut
ik wou iets opwekken: een mama doet zo veel, zo immens veel
verschrikkelijke Moeder Natuur doet iets met ons zodat wij nachten waken, onze grenzen voorbij gaan voor een schepseltje... dat ons voor zich wint door een glimlachje en een paar armpjes rond onze nek
maar als onze mannen, de verwekkers van die despootjes, ons in de steek laten, dan blijven we compleet verweesd achter op de dag dat de wezentjes waar we alles voor zouden geven, zelf hun eigen weg gaan en precies hetzelfde gaan doen als wij
't komt er niet goed uit nog niet - Kat
Tja, daar kunnen we wel een site voor in het leven roepen, voor moeders succes verzekerd! Is er een mooier wezen dan een moeder, mits ze verstand heeft van het moeder zijn? Ik heb het altijd met gemengde gevoelens ervaren, mijn moederboek was weleens zoek, pffff. Het is goed gekomen met ze gelukkig en met mij ook! Een mooi waarachtig schrijven en zalig om te lezen! Groetjes
Magdalena: Misschien zit in de moeder-kind-binding de essentie van Dé Oplossing vervat? Ik weet het echt niet. Enkel tussen moeder en kind is de diepste haat overruled door iets wat nog sterker is denk ik
heb het zelf als kind van een moeder én als moeder ooit zo moeilijk gehad maar, gelukkig, net als bij jou: het kwam goed
verdikke, moet gaan crossen
XXXXXX - killea
make a list of all your successes, all you have created and who you really are. Pages and pages will be filled, and those that did not give to you what you expected, well girl that is their problem not yours. You are a child of the universe, unique and free to be whoever you wish, so stop the negative as it only attracts more of it. From your guruzela... Hugs
xxx
j
Magdalena: I see 'the negative' more as a viral disease in the best case and as a fulminant bacterial meningitis in the worst case. One cannot ignore the infection: you really feel bad. Sometimes your own sweet body overcomes it without people even noticing you're ill. Sometimes you need a lot of help, even intensive care and drugs.
But when you're cured... what a joy! - jan
een levende mens ziet af Ka, maar niemand ontkomt aan de grillen van onze maatschappij of je moet een eiland kopen in de Stille Zuidzee...
XXXXX
Magdalena: O jan, ik heb the next best thing gedaan! Nog een beetje spartelen en bidden om ervoor te zorgen dat ik mij er niet door in nesten werkte, maar... ik HEB een plekje voor mij alleen :):):):):):) VERY big smile!!
XXXX - tessy
Wat kan ik nog meer zeggen dan wat Killea reeds neerschreef, ik zal haar fb. copieëren :-))
Magdalena: Soms den en hoop ik dat lijden en afzien is zoals bevallen: amaai wat een pijn++++! Maar, eens het kindje er is is die pijn zo radicaal, plots en abrupt vervangen door vreugde, fierheid, blijdschap. Ineens, plots. - Hoeselaar
Dan heb je ook gratis kostgangers zoals wij, hotel mama heel verdienstelijk voor hen voor haar is het het hart dat met een slecht geweten spreekt.
willy
Magdalena: Ik hoor hoe langer hoe meer echo's dat de kinderen en maatschappij verdikke danig en grondig aan het wijzigen zijn: dat hoe langer hoe meer kinderen tot eind twintig en zelfs dertig bij jongens, thuis blijven logeren. Ze weten minder duidelijk wat ze van hun leven willen maken + de economie zorgt ervoor dat een eigen plekje zowat onbetaalbaar wordt.
Het nieuwe 'normaal' wordt gecreëerd, recht onder onze neus. - Ghislaine
Meteen een forse rekening in kostgeld aanrekenen en ze zijn meteen weer weg. Ook dat heet : op eigen benen staan. Op hun hoofden staat niet: bwana geschreven. Hier zeg ik vaak: op het mijne staat, memsahib
Dan is alle commentaar overbodig.
Magdalena: Mmmmm Ghislaine, dit kritiekgedichtje was eigenlijk niet bedoeld naar mijn kinderen toe. Het is eerder naar de maatschappij én naar sommige mannen. Hoe langer hoe meer moeders geraken in de armoede met hun kroost. Moeders moeten voltijds werken,; huishouden, kinderen opvoeden om aan de voorwaarden van Jan en Alleman te voldoen en hebben zo'n gigantische taak dat ze amper nog zelf kunnen genieten en continu, op alle vlak tekort schieten: wat ze ook doen, het is nooit genoeg. - kerima_ellouise
het moeder zijn slorpt het mens-zijn erachter helemaal op...net of je niets anders bent...terwijl je oh zoveel bent buiten de rol van moeder, echtgenote, kokkin, poetsvrouw, decoratie enz enz...
groetjes
Magdalena: dat is exact precies de nagel op de kop van wat ik bedoelde!
Moeders blijven raad geven helpt niet, het maakt de dingen maar erger. De handen uit de mouwen steken, dàt zou helpen. - teevee
Een vader kan zoveel zoveel
is sterk en stoer en doet zijn deel
maar als hij in moeders schoen moest lopen
kon je hem voor een appel en een eitje kopen
Magdalena: PRACHTIG en volledig aanvullend, echt aanvullend op dit gedichtje teevee!
XXXXX - manono
Ik krijg hier door nostalgie naar het matriarchale. Volgens mij bestond dat alleen in het prehistorische nomadenbestaan.
Het poetsen, de was, de strijk ... kan alleen maar in het sedentaire.
Ipv de lakens wassen, en strijken... ze uitdelen.
Mijn vlammenweverpoppen broeden en voeden de jongen alleen op. De mannen weven de nesten. De pop kiest de man, inspecteert de nesten, kijkt of er voldoende levend voer is, en ja, dan pas, trilt ze met haar vleugels en laat ze copulatie toe.
2010 en kleding moet nog steeds gestreken worden... ja zeg.
Magdalena: O, ik heb hier ooit een mini-studietje over gemaakt. Niet 'matriarchaal', maar wel: matrilineair. Ik geloof nog steeds in die mogelijke oplossing.
Matriarchaal is één vrouw aan het hoofd van alles en dat is mogelijk NOG vernietigender dan een patriarchaal systeem.
In een matrilineair systeem is het eigenlijk de vrouwelijke natuur die de gang van zaken leidt: het zijn culturen met zeer weinig 'ik-gevoel', maar wel een 'wij-gevoel' waarin iedereen bijna vanuit de staat van zijn/haar lichaamsontwikkeling zijn/haar plaats, taak en functie kent. De constanten zijn de moeders. De jongens worden 'afgestoten' van zodra ze geslachtsrijp worden. Alle kinderen van de vrouwen horen bij die groep. Die vrouwen trekken mannen aan die bij de groep horen zo lang ze door een van de vrouwen geliefd zijn. - dorus
aangrijpend mooi!
Jean Bartuis, een Waals publicist schreef (vertaald)
'toch is dit leven slechts een moment van waken in een lange nacht'
Magdalena: Dorus, wat een diep mooi sfeervol citaat!
dank je!
XXXXX
|
