naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de laatste narcis

door ingelien

tussen maart en juli
terwijl de lentelucht
zwanger was en de bodem
geworteld in duizendvoud
en negentien treinen
uit Drenthe vertrokken
schreeuwden stemmen schor
met voorbedachten rade

tussen maart en juli
slaan dagen op de vlucht
een zachte voorjaarsbries
maakt bange harten koud
de rails als levenslijnen
met afgesneden lokken
in het veld van Sobibor

die Zeit kent geen genade

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  om het koud van te krijgen ....
  Dit weet je heel mooi in woorden vast te leggen!
  
  liefs
• Dora
  afgesneden lokken,
  de herinnering gaat door
  de tijd, altijd, door all tijd
  tot er niemand meer
  over schrijft.
  ingelien: dus daarom schrijf ik er nog over
  zolang ik leef
  en 'oud bloed' in me stroomt...
  
  lieve groet,
• tessy
  Hier ben ik stil van...
  ingelien: gelukkig, lieve Tessy.
  het is goed om hier regelmatig 'stil' van te worden,
  want hun stilte spreekt!!
  dank en lieve groet,
• killea
  sublime, Ingelien
  xx
  j
  ingelien: dankjewel.
  het verleden doet meer met je dan je dent,
  lieve groet,
• Kat
  Wat een mooi indringend schrijven!
  ingelien: tja, hun leven en hun tijd is en blijft indringend.
  dank en lieve groet,
• jamal
  ....
  
  (en nog steeds gebeurt dit..weliswaar anders...)
  
  voorbedachte?
  
  groetjes
  ingelien: weliswaar anders, maar toch ....
  blijft deze periode voor mij heel persoonlijk pijnlijk.
  nee, voorbedachteN mag,
  maar in ieder geval bedankt voor alles,
  lieve groet,
• manono
  De 'negentien treinen' op zich zijn al schokkend...
  die Zeit kent geen genade ... zo treffend!
  
  Krachtig gedicht, Ingelien!
  ingelien: ha, manono, wat een meelevend commentaar,
  doet me goed.
  thanX!!!
  lieve groet,
  
  ja, het waren precies negentien treinen vol met bijna nietsvemoedende Joodse gezinnen, ze zagen voor het laatst het voorjaar en de bloeiende narcis
  (mijn opa zat er tussen...)
  lieve groet,