naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de tol of het lot van een eigen ik?

door jamal

kan ik zonder anders
maar toch gewoon

als vele anderen
meegaand ver
van te zijn

ontstemd
door het
weten

hoe licht
de ruimte
vol gelijken

val ik keer
op keer in
een leegte

niet anders
dan gewoon





__________________________________________________________________________
collega`s, vrienden, ik zit een professionele crisis! waarom houd ik pleidooien voor een
betere levenskwaliteit (kansen) met een rechter en tegenpartij die oorzaak en onverschillig zijn
tav kans-armen? na een decennium overweeg ik een andere weg in te slaan maar...

feedback van andere lezers

• Dora
  Klemzitten, tussen de voor en de achterkant van de medaille, lees ik hier
  Profesie kan lelijk botsen met hart...en zelf
  Maar,... nooit vanuit onrust of boosheid kiezen.....
  er komt een moment waarop de tijd rijp is,
  dat voel je en dan weet je....het maakt niets uit
  wat anderen er ook van vinden...volg je je eigen ik..
• manono
  De visie blijft en ja, je hart volgen. Niemand en zeker je zelf niet, heeft baat bij een conflictsituatie tussen 'jezelf' en je 'ik'.
  
  Prachtig gedicht, Jamal, herkenbaar voor mij.
  
  Ook de titel is sterk!
• CHRIS
  vul je hart dat het overloopt van liefde voor al wat er is er komt geen einde aan schat
  geen plaats voor leegte
  k' an t(weten ben al oud) ,,,,,,
• Magdalena
  de herkenbaarheid is bijtend als vitriool Jamal
  de onverschilligheid lijkt soms een betonnen muur van meters dik en ik vrees dat ik moet toegeven... dat ik mij minder eenzaam voel als ik merk dat anderen ook zo'n blauwe plekken en bloeduitstortingen oplopen...
  
  ben zelf aan het proberen een andere weg in te slaan, 't is aan 't rommelen in mij ( :) )
  
• killea
  have just been through something similar jamal, keep the faith...
  xx
  j
• Hoeselaar
  Volg het hart als het om medemensen gaat dit is meestal de juiste keuze.
  wachten tot iemand anders de teugels in handen neemt kan lang duren soms zelfs te lang.
  Bravo !!
  
  Willy
• alie_jankind
  Een gedicht dat je als een ketting door en door blijft lezen,
  indringend de vraag die je stelt
  Volg je hart tot in het diepst van je wezen, mogen zijn
  
  in een tijd van droogte, is het wachten op regen
  om weer te kunnen groeien. bloeien
  
  groeten
• tessy
  Volg je hart Jamal dan kun je nooit missen
• Neeltje
  Ik sta stil en voel
  verscheurd zijn
  zielenpijn
  niet begrijpend
  hoe sommigen
  willen leven.
  
  Ook dit hoort bij zielencontact
  als het goed is komt ook het licht
  en de omkeer waar je om mag vragen.
  
  Ik wens je gedragen te weten, Jamal.
  
  Kracht en licht, lievw groet, Neeltje.