< terug
een waarheid als een kind
ik keer de wereld de rug toe en kruip door een groot gat
van jong onbevangen, buikrollend over mosgroene heuvels
waar de wijde omtrek me knuffelt tot een hemelse rust die doet
ademen en herademen van vreugde, met de tijd als eeuwige sneeuw
een wuivende oude stam blaast mijn voetsporen uit, geen weg
terug naar de kille leegte van eenzame klokken die luiden
dat toverspreukjes en superhelden niet echt bestaan
boven de schuif af fladderen lichtpuntjes giechelend
wijl kleine, dappere punthoeddragers klapdansen
ik een foto laat dwarrelen van het onvergetelijke
feedback van andere lezers- Dora
Dit boeit me.
Jazeker, mee wil ik door het gat
Mag da? jamal : al sinds mjin eerste levensjaren overvalt een beeld, een gevoel mij waarin ik grenzeloos en zonder enig geheugen leef. ben erachter
gekomen dat ik een oude ziel draag die deze wereld al zo vaak
heeft gezien en beleefd, en vaststelt dat alles zich herhaalt of
bijna alles stagneert....maar een mens cultiveert en laat sporen
na en sommige staan gebrand op mijn netvlies....mijn gezin o.a
groetjes - killea
dimensions of the eternal soul...
xx
j jamal : indeed June... well said
xx - manono
Mooi en intrigerend, Jamal!
Je beroert een snaar die leeft maar weinig woorden kent. jamal : dank je manono, ik denk dat dat ene gevoel in elk van ons leeft....
groeten - Kat
Oh, prachtig. Toen ik je uitleg bij Dora las, dacht ja zo is het ook! Mooi, heel mooi! jamal : Dank je Kat voor prachtig. Soms heb ik er wel last van...
groeten - tessy
Ik beaam wat anderen hier reeds schreven, heel erg mooi. Het doet me ook even stilstaan bij mezelf, maakt gevoelens los die ergens diep in mij verborgen zitten.
Mooi Jamal jamal : dank je Tessy.... Laat die gevoelens vrij en wie weet wat je ontdekt.
groetjes
|