|
< terug
Op mijn moederlijke wangen
In donkere wolken liefde
vluchtig soms het wit vermijdend
zoek ik naar hemelblauw
naar jou mijn handen reikend
zie zwerk steeds nader komen
met donder aan de zomen
anders dan voorheen
tracht ik nevels te vermijden
hoop op regenluchten soms
voor als ik jou weer zie
zodat tranen met de regen vluchten
ik excuus zoek voor de glans
die parelmoer is blijven hangen
op mijn moederlijke wangen
ach jij bezit het roze dromen
ik de vage nevelen
soms breekt de zon
gloort herkennen
heel even maar
is wat geweest is daar
even maar
feedback van andere lezers- kerima_ellouise
soms onbenaderbaar wanneer donder de afstand vergroot al verhelderen enkele lichtflitsen de band, het herkennen...hoe vaak willen moeders de nevel vermijden om toch die zon te vinden...machteloos, zo machteloos...
heel mooi gedicht dat bezit van je neemt...
groetekes
Kat: Het gaat zoals het gaat! Fijn weekend! - killea
beautiful Kat
xx
j
Kat: Dank je, fijn weekend! - Runner
Mooi!
Kat: Dank Henk voor het lezen! - jan
van mij krijg je drie virtuele kussen op die moederlijke wangen, graag gelezen Poes!
Kat: Ik neem ze graag in ontvangst! - tessy
Om weemoedig van te worden Kat..mooi heel mooi
Kat: Leg het oor te luister Tessy, en weemoed vult de ziel. Fijne zondag! - manono
Ik lees er iets van subtiel geschreven rouw in. De wolken, de regen, de zon, het zit allemaal 'boven'.
Kat: Meer het niet meer begrijpen van elkaar moeder en kind, zo dichtbij en zo ver weg! Het is vaak aan de orde. Dank je wel!
|
