|
< terug
scherven
nu draag ik in mijn handen
de scherven van een ver geluk
ooit was ik dwaas en sloeg het stuk
verbrak ik alle banden
en treur ik nu om wat verloren ging
omdat ik zocht maar nooit bereikte
die wondre wereld waar ik naar reikte
maar die in toorn ten onder ging
alleen staan heb ik jong geleerd
dat komt mij nu zeer goed van pas
ik weet wel hoe het vroeger was
maar heimwee heeft mij niet verteerd
feedback van andere lezers- alie_jankind
ik sluit aan bij Willy
mvgr
dorus: dank u - Dora
sommige mensen zien geluk
maar het voelt dan zo onwennig
ze maken het uit angst vaak stuk
worden daarna graag eenkennig
Wie weet laten ze dat ooit wel los?
dorus: danke - tessy
Opnieuw een mooie van jou hand (of geest :-)
dorus: danku - Runner
Pluk de dag en zie niet om in wrok!
dorus: juist! danke - Kat
Soms is loslaten niet altijd de oplossing. Geluk is hard werken en scherven zijn er om gelijmd te worden. Mooi!
dorus: Is het Hanna Michaelis die het schreef? 'scherven zijn soms als diamanten als de zon erop schijnt, maar het blijven scherven'
danke - kerima_ellouise
zolang heimwee niet verteert en je ondanks de verleden scherven toch rust vindt en aanvaarding, is iedere volgende dag nog een geschenk
mooi gedicht!
dorus: danke - manono
Ik vind de inhoud ook heel mooi, maar ook het leesritme is heel vlot en aangenaam.
dorus: danke - hettie35
Zo open en eerlijk als je dit schrijft,
groetjes Hettie
dorus: danke - Hoeselaar
Wijze levensles ook de inhoud is mooi en ritmisch goed opgebouwd
Willy
dorus: danke
|
