< terug
Doelloos en alleen
verkrampt en onzeker
loop ik mijn wankel pad
het gezicht nat van tranen
kan mij geheel niet deren
ze kijken vreemd naar mij
de mensen om mij heen
nieuwsgierig als ze zijn
graag alles wetend willen
maar mijn mond spreekt niet
doelloos zoek ik mijn weg
voel mij zakken in de diepte
duisternis neemt bezit van mij
feedback van andere lezers- manono
Krachtig gedicht, Hettie
Ik leen je mijn Singer uit die tegen Hereford zei ; 'Alles komt goed'.
Op dat moment geloofde ze hem natuurlijk niet.
Dit is verzonnen taal en verhaal, en misschien ook weer niet. hettie35: Vind je het erg dat mijn geloof ook wankelt, juist nu het iets lichter wordt wordt mijn hart zwarter,
liefs Hettie - Dora
Zo alleen te zijn
op de momenten dat ...
zelfs de tranen niet,......
Ook sterke mensen verlangen, heel af en toe, een beschermende arm om zich heen...alleen, alleen. hettie35: Dank je lieve Dora,
xxx - tessy
Mag ik je een virtuele knuffel geven Hettie ? hettie35: Dat mag en voelt goed Tessy,
dankje wel.
knuf Hettie - jan
dit raakt hettie...
grtzz hettie35: Lief van je Jan,
groetjes Hettie - Kat
Soms is het leven een tikkeltje te zwaar.... hettie35: Inderdaad slaat de weegschaal soms te ver door naar de verkeerde kant,
groetjes Hettie - kerima_ellouise
als verdriet binnenin zich stapelt tot bergen....knuffie....
mooi geschreven Hettie!
hettie35: Je zegt het juiste,
groetjes Hettie - teevee
Schrijf eens alles op wat je drukt
en ook alles wat goed is gelukt
wat je drukt schuif je aan de kant
en weldra voel je de beterhand hettie35: Momenteel is het wel erg vel om op te schrijven wat
me drukt, maar ik ben ermee begonnen. Ooit zal ik het terug lezen maar of ik daar nu echt vrolijk van wordt? De tijd zal het leren.
groetjes Hettie
|