< terug
Op verlaten grond
Ontgoocheling nam me mee
langs de kale velden
waar troosteloosheid bivakkeerde
in niemandsland vallei
droomde ik of was het later
dat ik vruchten vond
in het uitgemergeld heden
op verlaten grond
verbloemde ik de werkelijkheid
of schond ik aardse wetten
toen ik de zaden las
die verdroogd lagen te wachten
was het tijd voor afscheid nemen
maar wie ontnam mij het recht
mijn nalatenschap te zoeken
tussen goed en slecht
feedback van andere lezers- Dora
Niemand ontneemt je het recht te kijken naar goed en slecht.... Kat: Dat dacht ik ook! XX - kerima_ellouise
prachtig! zo'n heel erg mooie nalatenschap!
knap Kat! Kat: Ben altijd weer blij verrast, dank je wel! - Runner
Gewoon mooi, dus niet gewoon maar buitengewoon! Kat: Henk ik ben er blij mee! - hettie35
Niemand kan je dit recht ontzeggen alleen jijzelf,
liefs Hettie Kat: Zo is het Hettie, dank je wel! - tessy
Ontgoocheling kan volgens mij de werkelijkheid verbloemen, een mens kan diegene of datgene waar hij ontgoocheld over is, gaan idealiseren als men terugdenkt aan de tijd van voor de ontgoocheling.
Als je snapt wat ik wil zeggen, mensen hebben de neiging om te zeggen, hoe kan dat nu, we waren zo gelukkig samen en plots vind hij me niet meer goed genoeg..terwijl de relatie misschien nooit optimaal was.
Of men denkt terug aan de jeugd waarin alles rozengeur en maneschijn leek tot er een bepaald iets voorviel, men gaat dan een soort van voor en na creëren en dan ziet men, de tijd voor, meestal als ideaal, terwijl dit niet zo hoeft te zijn.
Oei beetje lang mijn fb. :-)
Kat: Geeft niks, ik begrijp het, je kijkt naar de mens niet in de mens! Dan je wel! - jack
Ontgoocheling en troosteloosheid vind ik wat veel van hetzelfde voor één strofe.
Verder heel mooi! :-) Kat: Ja nu je het zegt.... Bedankt! - jan
als het vruchtbare grond is...claimen Poes!
grtzz Kat: Doe ik... Bedankt voor de tip! - manono
Ik vind de laatste vers 'goed en slecht' niet in overeenstemming met strofe één, twee en drie. Misschien zit ik op een volledig verkeerd spoor.
De ontgoocheling komt niet van het niemandsland maar van het uitgemergeld heden. Het niemandsland dat troosteloos is, ervaar iik als positief, als een rustoord waar vruchten liggen op verlaten grond, en waar je zaden kan lezen.
Heel positief dus.
Het afscheid nemen is dan eerder van het uitgemergeld leven maar niet van het niemandsland.
'goed en slecht' kan ik dan niet meer plaatsen.
Zomaar een indruk, een impressie.
Kat: En zeker geen verkeerde, zal mijn gedachten er nog eens over laten gaan. Kijk daar is FB voor en dit is een hele goeie waar ik dank voor zeg!
|