naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wie geleerd heeft

door Dora

Wie geleerd heeft te verdragen
weet hoe je verlangen kruipt
in de stille diepe lagen
waar het naar tranen ruikt

en naar kapot gebeten tongen
waaruit een drupje bloed
zoet proeft en de longen
weten hoe inhouden moet

waar hoon kleurt als zwart teer
kent pijn de medemensen
en dat zeer mag nooit meer
kwetsbare liefde wensen

waar kindergeuren zijn vervlogen
stuk gesprongen bellenblazen
te vaak te lang te veel gelogen
littekens die alle leugens lazen

die mens wil niet meer vragen
is vergeten hoe te klagen

feedback van andere lezers

• killea
  very moving poem Dora, beautifully worded
  xx
  j
  Dora: Thank you...some poems are there as if they always had words
• bessy
  pracht gedicht
  het verlangen dat kruipt naar waar je tranen ruikt sublieme zin....
  Dora: Dank je,
  ineens was het er, heb dat wel eens,
• Kat
  Ik heb geleerd, jij hebt geleerd, wij hebben geleerd! Kus van mij!
  Dora: Hebben zij het ook geleerd? Wie wet, ik geloof dat het vaak voorkomt, jij niet?
  Dank je Poeske...
• hettie35
  Ik wordt hier stil van en lees verborgen verdriet,
  Groetjes Hettie
  Dora: Dank je, Hettie, Volgens mij herkennen meer mensen dit...
• werner
  toch wel een zeer emotioneel gedicht, sterk gebracht, bewonderenswaardig!
  Dora: Dank je ik maak een buiging uit dank voor je compliment...
• dorus
  dit is mooi!
  Dora: Ja Dorus, het zit in mijn hoofd, zo, niet lager ook...
• Runner
  Mooi!
  Dora: Dank je wel Runner...
• VUURKRACHT
  Intens gedicht!
  De voorlaatste strofe: 'Waar kindergeuren zijn..',komt heel rakend binnen.
  
  Groetjes,
  Monique
  Dora: Dank je wel, ik bloos tot aan mijn navel...
• tessy
  Ik kan hier alleen maar stil onder blijven Dora..het is prachtig verwoord
  Dora: Dank je....pssst, psst, Tesske, psst
  ook een zakdoekje? Of een Chocotofje?
• Neeltje
  Dat is niet niks Dora, geeft veel om over na te denken. Kindergeuren zijn vervlogen/ bellenblazen stukgelogen. O die kwetsbaarheid.
  `t Voelt verdrietig, dus graag gelezen maar even niet.
  
  Groetjes Neeltje.
  Dora: maar even niet,....herkenning raakt...dank je
• Hoeselaar
  Ik sta stil met ingehouden adem, man! wat ben jij een crack in 't dichten.
  Met jouw stille wenken laat je me blunders weten te omzeilen, voor mij ben je een kanjer van een zeer wijze vrouw.
  Wie zich in jouw pen weet, heeft het geluk aan zijn zijde.
  
  Willy
  Dora: Willy, ik bloos zowat tot achter het behang....dank je wel...