|
< terug
Het onvermijdelijke
Het woeste water
grillig onberekenbaar
spiegelde de man
ze dreef op ruwe golven
schonk haar leven aan de zee
feedback van andere lezers- Dora
Moohooihooi oei
Tess. ik likkebaard hiervan.
tessy: Schoot me zomaar ineens te binnen terwijl ik aan iemand dacht.
Dank voor je enthousiasme :-) - hettie35
Heel mooi Tessy kort maar krachtig,
groetjes Hettie
tessy: Dank je wel Hettie - jan
diep als de zee zelf tessy..
grtzz
tessy: Ja ze heeft de bodem nog niet gezien ;-) - Kat
Ja.... weer zo mooi zo spiegelend! xx
tessy: Dank je wel, ik sta soms verwonderd wat er soms zomaar uit het niets opborrelt, het is dan een kwestie van vlug noteren of vergeten ;-) - kerima_ellouise
mooi...je roept een mysterieus beeld op...knap hoe jij in een 'kort' vers een heel beeld weet op te roepen!
groetekes
tessy: Dank je wel , leuk om lezen - alie_jankind
mysterieus, het beeld doet mij om een of andere reden aan zelfmoord denken ... maar je kunt er ook andere kanten mee op!
groeten
tessy: Zou kunnen, ik laat het mysterie verder aan je fantasie over ;-) - Hoeselaar
Tessy je weet dat ik eerlijk ben in mijn antwoorden, nu dit gedicht begrijp ik niet
Ik houd niet van zeemzoete reacties maar wel van opbouwende kritiek
Willy
tessy: Dank je Willy ik waardeer dit erg, het gaat over een man die thuis niet zo aangenaam is in de omgang, zijn vrouw krijgt veel te verduren en kiest voor het einde.
Het is niet autobio, ik heb zelf een schat van een man en zou nooit deze oplossing kiezen,, helaas ken ik wel iemand die ...
|
