naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

verstoppen (in het herfstbos)

door ingelien

in haar beslotenheid
ademen hoge stammen
oktobermiddagrust uit

boven wenkt het stormende licht
in kalende kruinen
als een wolk passeert
en even het moment versombert

ach, het kinderstemgeluid
en hun stappen die struinen
door het stervende loof

verdrijven de stilte rondom
iets wat me licht irriteert,
mijn alleen-zijn naar de knoppen,
verderop wordt afgeteld
en echoot het: 'ik kom'

kalm boemel ik
over het kleurige bospad
steeds verder weg van het kabaal

doorzichtig als de kruinen
is dit kinderspel het verstoppen

ik pak een roodbruin blad
op en denk doen we dat
niet allemaal

feedback van andere lezers

• Lucky
  graag gelezen
  
  alleen ik zou het tussen haakjes in de titel weghalen
• ydm
  heel mooi !
  x yvonne
• tessy
  Ik denk ook dat de mens heel zijn leven een beetje verstoppertje blijft spelen, en dan vaak nog meest met zichzelf.
  Mooi gedicht Ingelien
• Dora
  Ik wandel zo met je mee en pak
  een blad, nog nat van dauw
  en dan denk ik even aan dat
  mooie gedicht van jou
• hettie35
  Schitterend Ingelien,
  groetjes Hettie
• alie_jankind
  in wezen blijven we kind, ook bij het groeien der jaren,
  ergens een blad oppakken, en ook ergens een achter laten...
  
  groetjes