naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mama

Mama kijkt naar mij
met een glimlach op haar gezicht.
Ze verpinkt niet,
ook al staat ze pal in het zonlicht.

Ze ziet me bezig.
Doe ik het goed of niet?
Ik schik de bloemen
op haar lichaam van graniet.

We zijn je nog niet vergeten, mama,
nog bij lange na niet.
En je voortdurende afwezigheid
doet ons nog steeds verdriet.

We volgen je voorbeeld,
trachten te leven zoals jij ons hebt geleerd.
Maar aanvaarden dat je moet loslaten,
is moeilijker dan je hebt beweerd!