writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

het verharde licht

door kerima_ellouise







het verharde licht






wanneer stilte jou niets meer vraagt
het dwarrelen aan de bomen staakt
herfst een steen keilt over het water
onbeschermd en bedoeld voor later

schrijf je dan nog in de taal van liefde
of doe je, geveld, je dromen dicht
windverloren door al wat griefde
in de magerte van dit vergezicht

zal winter koude stemmen brengen
een rouwband dragen rond de maan
of wil je het noodlot met de nacht verlengen
omdat ook de dood verlangt naar een bestaan

hier en nu
en in alles wat op de toekomst zal slaan










 

feedback van andere lezers

  • b_engel
    ik blijf het maar lezen...
    kerima_ellouise: 'k hoop dat het een goed teken is:-)

    dank je wel
  • jan
    de winter slaat toe in dit gedicht...

    grtxzz
    kerima_ellouise: winter is een strenge vorst, soms:-)

    dank je
    groetekes
  • teevee
    Is dit een opwelling
    of heb je er aan gewerkt?
    Mij heeft het in elk geval
    het nadenken versterkt!
    kerima_ellouise: het denken welt op
    hoog in m'n kop
    t versterkt m'n haren
    onwijs grijs na al die jaren

    dank je Teevee!
  • Kat
    Wat een mooi gedicht met de juiste woorden! UITSTEKEND!
    kerima_ellouise: lief van je Kat! dank je wel

    groetekes
  • killea
    beautiful Kerima Ellouise
    xx
    j
    kerima_ellouise: merci beaucoup Killea!

    xx
  • tessy
    Jouw gedichten zijn steeds een genot om lezen. Deze is ook weer een pareltje
    kerima_ellouise: 'k zou alleen al maar schrijven om je lieve reacties te mogen ontvangen:-) dank je wel
  • julien_maleur
    Een heel ontroerend gedicht Kerima. Ik voel volkomen wat je bedoelt. De donkere en koude winterdagen doen ons nadenken over het leven, de eenzaamheid, de dood en rol van de liefde in dit alles. Twee zaken zou ik anders stellen, nl.
    1. ...in de taal van liefde
    2. ...of doe je, geveld, je ....
    mvgr JM
    kerima_ellouise: dank je wel Julien voor je fijne reactie en je tips.

    de eerste tip had ik zo staan zoals jij voorstelt maar twijfelde:-)
    ik verander terug:-)

    geveld, ontveld....het was een keuze tussen de bomen en het figuurlijke ontvellen van een mens...en omdat ook de boom 'huid' draagt, nl schors...vond ik 'ontveld' de middenweg :-)
    Maar misschien leest 'geveld' toch iets vlotter...

    groetekes en nogmaals dank
  • feniks
    Prachtig!

    Ik kan me helemaal vinden in jouw stijl ... :)
    kerima_ellouise: dank je wel Feniks
    normaal dicht ik niet in rijm, maar soms komen zinnen of althans een begin die niet anders vragen dan rijm :-)
  • Dora
    de bomen staken
    met hun naakte takken
    en als een mens een optelsom maakt van alle grieven...
    kan de liefde die niet ontdooien...
    Mooie overwegingen zeg: omdat de dood ook een leven zoekt,
    inderdaad. Ik ken zulke mensen...
    Op zoek naar negatief krijgt het positieve van een grief niet eens de ruimte om als groeiproces te dienen...
    kerima_ellouise: het mogelijke van ontdooien
    kan pas in de warmte voor het hooien:-))))

    dank je Dora...jouw overweging ivm dood zoekt een leven geeft nog een andere wending ...dank je wel...

    groetekes
  • Anjer
    Weer een mooitje Kerima grt Anjer
    kerima_ellouise: merciekes Anjer!

    groetekes
  • hettie35
    Weer heel mooi ngeschreven, heb het dan ook graag gelezen,
    groetjes Hettie
    kerima_ellouise: dank je voor het graag lezen Hettie!

    groetekes
  • Hoeselaar
    Zo als altijd een sterk emotioneel gedicht met alles er op en eraan

    Willy
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .