naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zelfs dat verzwijgt het steen

door Kat

Nu wij in samenzijn
zonder woorden ogen lezen
in het huis waar boedel ons zwijgen kent
zal warmte liefde omsluiten

wat meer is nodig
als buiten niets te bieden heeft
wij binnenshuis
alleen de muren met buren delen
maar zelfs dat verzwijgt het steen

wij alleen ons zachte minnen
en de stilte van het huis
slechts de klok verraad het leven
en de hartslag zonder ruis

elke stap zal ik herkennen
als je even vlucht van mij
met glimlach zwijgend wachten
het is nog niet voorbij

feedback van andere lezers

• aniram
  knap
  Kat: Mijn dank!
• teevee
  Ach hoe mooi zijn
  die gedachten
  je krijgt nog wat
  na even wachten!
  Kat: En zo is het maar net! Dank je Teevee!
• alie_jankind
  ondanks de kou van de steen, proef ik warmte
  
  groet
  Kat: Dank je wel voor even lezen!
• bessy
  prachtig...
  Kat: Dank je wel Bessyanneke!xxx
• ingelien
  mooi een samenzijn beschreven
  en het geheim ervan....
  lieve groet,
  Kat: Wat is een mens zonder dromen en geheimen! Dank je wel!
• tessy
  een heerlijk gedicht, ik voel de warmte tot hier.
  Kat: Kun je nagaan! Hahaha! Groetjes!
• Runner
  Huiselijk!
  Kat: Ik ben ook een huismus Henk!
• Dora
  Mooi en allesomvattend
  Kat: Zo gaat dat in het leven. Liefs !
• jan
  een gedicht met een solide fundering Poes!
  
  grtzz
  Kat: En dat in een huis op zand gebouwd uit 1869! Dank je wel!