|
< terug
rust in de daadkracht
vederlicht kan zijn
het afwerpen van het loden juk
de slingers en de staarten
in de achterban van het woord
het ongeboren kalf cynisme
het geschiedde niet uit noodzaak
en ook niet van de weeromstuit
het lag te stuiptrekken om een reden
van bestaan met het mes op de keel
mijn mond spaarde ik uit
aan mijn vijf paar handen
het schaduwspel van het woord
dat zich door de kieren stouwde
vouwde zich om de gedoodverfde ruimte
en baarde daar het inktzwarte silhouet
van een verdwaalde intentie
de honden schreven hun namen
in die duistere kamers
aan de achterkant van het behang
haaks op het huis is het zwarte huis
van verdoemde honden
waar ik geen toegang toe heb
misschien slechts in het parallelle zelf
ergens in de diepte van de slaap
krul ik me als een hondenjong
in de baarmoeder
*
maar het gaat niet goed met de tijd
zij staat in mijn geheugen gegrift
als een bal die aan het rollen gaat
neig ik het vergeelde behang
als een zeil te strekken
in een bodemloos zwijgen
verderlicht tot het wit wordt
ik lees het af
in de korte dromeloze nachten
soms schemert het net buiten het zichtsveld
de wonde van een tekort aan daadkracht
en de honden die me gevonden hebben
zij laven zich in mijn bron van eeuwige onvrede
feedback van andere lezers- tessy
Ik lees het als van iemand wiens gedachten blijven malen, een rusteloze geest..wel mooi geschreven
drebddronefish: Inderdaad, als je je niet uit blijft alles malen omdat het geen uitweg heeft. dank je voor de lezing.
groetjes - Mistaker
Ik heb dit nu drie keer gelezen en vind het een intrigerend, knap geschreven gedicht.
Groet,
Greta
drebddronefish: Dank je wel Greta
groetjes nog - puk
Heel vervreemdend, wel intrigerend. Het tweede deel hoort er m.i.niet bij. Dat is een gedicht op zich, als je -maar- weglaat.
Ik lees er wel iets heel anders uit dan je bedoelde.
drebddronefish: Dank je. Ik had niet persé een bedoeling, wel een opzet. Ik laat me dan leiden door het moment. Er komt dan altijd iets uit wat ik niet voorzien had, maar de opzet blijft behouden, maar altijd tussen de regels door.
groetjes - Hoeselaar
Archaïsche dichting veel woorden zonder echte inhoud, weet niet wat je eigenlijk bedoelt
Willy
drebddronefish: Ik ben uitgegaan van de vraagstelling; wat is cynisme en wat als je dat afwerpt. Wat neerkomt op een zwijgen of een ingehouden bestaan. Je kunt jezelf niet verloochenen. Ergens gaat het gaan wringen. Je gaat over vanalles gaan piekeren. In mijn geval gaat het concreet over de zorg van vijf kinderen en het gebrek aan tijd om jezelf te uiten door te schrijven en dergelijke.
Probeer het eens in dat licht te lezen.
groetjes - Dora
in de achterban van het woord met het mes op de keel
vijf paar vurige handen aan het schaduwspel van de woorddraak
drebddronefish: Inderdaad, zie ook de feedback bij Tessy.
Ik ga hoe dan ook en op welke manier dan ook tijd proberen vrij te maken om weer te schrijven.
groetjes nog - ivo
het ADHD verhaal van de levenslustige en waarvan het ene het andere vermaalt tot een alles en ook nietszeggend geheel
intrigerend allicht en ook mooi
drebddronefish: Een ADHD verhaal, zou ook kunnen, het éne dat het andere vermaalt en vice versa, ja d'as zowat de kern.
dank je voor de lezing
groetjes nog - alie_jankind
het is alsof rust niet gevonden kan worden ...
een vers om nogmaals te lezen
groet
drebddronefish: Zo is het soms ja
dank je wel voor de lezing
groetjes nog
|
