naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

winterdis

door drebddronefish

daar hoor ik ze niet stuiven
over het parket
plassend in 't bad
het kindergewas
onder het plafond een ruisen
het kiemen van wasdom

wijl ik afdaal tot de onderbuik
wortelend in de kille keukenvloer
de pit een want van warm aardappelvocht
pompen van schuim tijd en dampende dis
het broeden op doorknede sloffen
sjokkend met aarden klompen
waar ik er in godsnaam weer mee blijf
want buiten heeft onherbergzame voeten
lente is als warme soep voor 't gebeente
vandaag ligt altijd op affuit van morgen
liever ligt het op zijn luimen tot het afruimen

en met de duimpjes omhoog
knoop ik mijn hoofd in een gedicht
waarom de winter steeds meer eieren legt
alsof het speelterrein onder het kinderbed ligt

feedback van andere lezers

• Dora
  Ik geniet wel van jouw zinnen al kan ik er alleen psychedelisch iets mee beginnen en dergelijke stoffen neem ik niet tot me...
  het broeden op doorknede sloffen en sjokkend met aarden klompen ben ik ook zo vrij als een vogel
• jan
  ik ga mijn hoofd in een gedicht knopen
  maar zonder kip...
  
  grtzz
• hettie35
  Diepe emotie's lees ik hierin, knap.
  Groetjes Hettie
• killea
  a feast of a poem Manuel
  xx
  j
• alie_jankind
  je begint mooi...
  
  in het middenvers raak je me kwijt
  ik zou dat stuk korter neerzetten
  
  wijl ik afdaal naar de onderbuik
  geworteld in een kille keukenvloer
  vandaag ligt op de grens van morgen
  op zijn luie luimen tot het afruimen
  
  mvgr
  
  lente is de warme soep voor het gebeente
• tessy
  bij dat ruisen onder het plafond dacht ik even dat het bad overliep :-)
• littlefairytale
  Je blijft magisch en toch gaat er een rauwe werkelelijkheid uit van je schrijven.
  Alsof je waarneemt en tegelijk koestert en van je afduwt.
  Ik blijf lees-hangen in de beelden die je schrijven projecteren in mijn hgoofd.
  
  tine
  
  drebddronefish: Ha die tine! Hoe is het nog? Eeen tijdje geleden toch.
  Je hebt dat weer goed gezien, geen leven zonder wat contradictorische noten, maar de balans slaat toch altijd weer over naar het koesteren, mits wat koken en zo, het hoofd vrijmaken. Maar ik wil niet klagen:-)
  groetjes en dankjewel voor het compliment