< terug
ocharme
de frons in zijn handen
verwijt hem overdaad
hij is het denken moe
maar meer nog mist hij
de antwoorden op zijn vragen
elke rimpel erbij
herinnert hem aan de jaren
die achter hem liggen
in zijn grijs verleden
net zoals de toekomst
onveranderbaar
hij kreunt ongewild
speelbal van zijn brein
verdooft hij zijn wereld
met een bitterzoete dronk
op wat zich niet verdringen laat
hij is slachtoffer geworden
van zijn slachtoffer zijn
het touw ligt klaar naast
de kogel, nog niet afgevuurd
zoekt hij een weg
naar het afscheid
feedback van andere lezers- geertje
"verdooft hij zijn wereld
met een bitterzoete dronk
op wat zich niet verdringen laat"
(op wat zich niet verdrinken laat" :-)
sterk vers Kurt.
uitstekend gedicht, echt AF !
niets op aan te merken, behalve
(als ik in God geloofde)
zou ik zeggen: "goddelijk"
maar ik laat het bij "schitterend"
groet Vlinderman: Het zou inderdaad een leuk woordspel zijn met 'verdrinken', maar het andere woord brengt naar mijn gevoel nog net dat ietsje meer naar dit dicht, dus sta me toe je voorstel af te slaan. Bedankt in ieder geval, goddelijk Geertje ;) - Ghislaine
Prima Vlinderman: Dankjewel, Ghislaine.
|