|
< terug
wuiven in spijt
wuifde het riet maar
zoals het bewoog
toen wij elkaar ontmoetten
aan de grasrand
groezelnat
slijk verstreept
dat van onder
onze schoenen
was aangesleept
naakt als steen
samen schurend
levend gestroopt
zoekend naar zin
in een waterval
stromend van
lege woorden
letter voor letter
spetterend gespeld
eenden klapwieken
laagscherend over
hun spiegel die
weerkaatsend beweegt
donspluimen dwarrelen
zoals paniek heerst
wuifde het riet maar
zoals het bewoog
toen wij elkaar ontmoetten
wij hadden elkaar
nooit verlaten
doch samen
puntjes gezet
achter elke zin
die ons was
gepasseerd.
feedback van andere lezers- Runner
Mooi!
ivo: bedankt Runner, blij je terug hier te zien .. - teevee
Het puntjes zetten
zal stilaan stoppen
hoe sla je dan jouw
nagels met koppen?
ivo: op duimen met nagels ... dank je wel Teevee - Mistaker
Erg mooi Ivo.
G
ivo: dank je wel Greta .. - jan
supermooi gevlochten
ivo: bedankt Jan - Hoeselaar
Een met de natuur is een gewaarwording die lang blijft nazinderen en telkens weer beelden oproept waaraan men zich ten aller tijden warmen kan.
Willy
ivo: bedankt Willy - alie_jankind
de tijd verstrijkt, mooie mijmering
groet
ivo: idd alie - killea
an enchanting poem Ivo
xx
j
ivo: bedankt Killea ... - Dora
Dat vind ik nou een vondst: wuifde het riet maar zoals het bewoog
mooie puntjes op de i gezet
ivo: bedankt Dora .. soms kan taal mooi zijn ..
|
