naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het Wad spreekt in stormen

door elze

het Wad graast eeuwig
in het zoute gras nu de storm spreekt
en het water doet stapelen tegen.
het groen van de hoge dam

'k voel me nietig nu de dood
twijfelt aan mijn voeten

er is geen ginder en geen hier
slechts wat bijvallen uit een oud geweten

de wind als een muziekdoos
speelt het spel met ruwe woorden

het pijnigt mijn gelaat en laat mijn
blik afzijdig hangen in het zachte licht
waarin ik me beweeg; zonder vorm
of behoud van een eigen ik

feedback van andere lezers

• julien_maleur
  voor mij voelt het als het beeld van iemand die probeert om niet te verdrinken, die een laatste inspanning doet om uit kolkend water opnieuw het droge te bereiken. Zou ook figuurlijk kunnen worden geïnterpreteerd als iemand die probeert om uit het moeras van zijn verwarde gevoelens te ontsnappen.
  Mooi intens.
  groeten
  JM
• ivo
  zeer sterk mooi
• VUURKRACHT
  Een schitterend gedicht Elze!
  Graag gelezen!
• Runner
  Melodie van de wind! Mooi
• Hoeselaar
  De eeuwige serenade van wind water en land heb je hier mooi samengebracht
  
  Willy
• alie_jankind
  je weet een treffend beeld te scheppen
  
  groet
• Wee
  Schitterend mooi!
  x
• Aramis
  de wind is dezer dagen blijkbaar een hip onderwerp ;)
  
  lekker raadselachtig gedicht