< terug
Kettingvragen
had ik maar een kettingzaag
dan zou 'k als een levensgrote
postzegel mij uit dit leven zagen
en op dat stukje realiteit met
randjes van levensfranjes
als ware het een vliegend tapijt
langzaam uit het zicht vervagen
soms zou ik tollen om mijn as
als de spinsels in mijn hoofd
maar pijn draagt stukken lichter
als koude je verdooft
en misschien zou daar benee
d'een eens aan de ander vragen
waar of ik toch gebleven ben en
waarom ze me niet meer zagen
echter, wanneer je eenmaal
zover bent afgedwaald,
kan geluid tot ginder dragen?
feedback van andere lezers- Aramis
leuke versvorm en leuke vertelling, met een postzegel als metafoor. Knap ! - Dora
kettingpapier... matrix printers,
postzegels die dwarrelen
- martine
graag gelezen - jan
over 100 jaar is die postzegel misschien wel miljoenen waard Feetje... - VUURKRACHT
Knap neergezet,
maar laat die kettingzaag voor wat ze is bedoeld;
en plak jezelf
als een schitterende postzegel
op de envelop
van jouw leven!
geef jezelf
wat je verlangt van anderen Zilverfeetje! (Wat een mooie naam!)
Lieve groet! zilverfeetje: dat zeg je heel goed, misschien ook stoppen mezelf weg te geven :) Heel fijne reactie, ben ik blij mee :) - ivo
mooi geschreven - en diepzinning bedacht - hopelijk is het geen sublimeren van wat je echt hebt gedacht ... zilverfeetje: ach, je hebt van die momenten he, ik ben een optimist van nature, maar soms is het wel eens even donker en dan piept er weer een puntje licht. - Wee
Graag gelezen.
x
|