< terug
Als gloeiende lava
als de stofwolken oprijzen
men in verwondering kijkt
keren daders hun schreden
maar niemand die nog wijkt
te lang moest men dansen
naar vingerwijzing en pijpen
de muur brokkelt langzaam
er valt weinig nog te grijpen
het woede lava der vulkaan
heeft moeite om te minderen
hitte verkoelt traag zijn weg
doet de brokken nog zinderen
feedback van andere lezers- teevee
Er is één lava
dat ik wel kan prangen
dat is lavaterra
die vol bloemen gaat hangen
(lavaterra = zomerbloeierstruik) hettie35: Weer bijzonder mooi gevonden, dank je wel.
Groetjes Hettie - Mistaker
Ik moet hierbij aan Egypte denken.
Groet,
Greta hettie35: Zou ook kunnen Greta ,
groetjes Hettie - killea
destruction complete, time to retreat, in a poem so sweet
xxx
j hettie35: Many thanks June,
xxx Hettie - Hoeselaar
Hete boel is het en het gloeit zo lang na, maar in jouw gedicht is het verstikkend en giftig
Willy hettie35: Zeer gigtig Willy,
dank je dat je kwam lezen,
groetjes Hettie - ivo
mooi mooi hettie35: Dank je Ivo,
groetjes Hettie - Kat
Als men naar andermans pijpen danst, vergeet men zichzelve te laat ondekkend dat het kostbare tijd was. Mooi! Groetjes! hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - martine
aandoenlijk mooi je dicht
liefs hettie35: Dank je wel Marine,
groetjes Hettie - Ivan
Wauw wat een mooi woest gevoelig gedicht, zeker van deze tijd , schitterend, vr/gr Ivan Grud hettie35: Dank je Ivo voor je mooie woorden.
Groetjes Hettie - Dora
Onderweg verbrandt het alles dat het tegenkomt...
Lava gloeit lang na ook. hettie35: Zo is het maar net Dora,
groetjes Hettie
|